Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/9255 Esas 2019/5523 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
12. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/9255
Karar No: 2019/5523
Karar Tarihi: 24.04.2019

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/9255 Esas 2019/5523 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık taksirle yaralama suçundan mahkum edilmiştir. Ancak Adli Tıp Bilirkişi Raporu'na göre mağdurun işlev kaybı açısından değerlendirme yapılabilmesi için 12 ay sonra tekrar muayene edilmesi gerekmektedir. Mahkemenin rapor almadan hüküm kurması hatalıdır. Para cezasının taksitlendirilmesinde kanuna aykırı durum oluşmuştur ve bu nedenle karar bozulmuştur. Ancak kararın yeniden yargılamayı gerektirmemesi ve hüküm fıkrasının düzeltilerek onanması gerekmektedir. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: Türk Ceza Kanunu'nun 89/1, 89/2-b, 62 ve 52/2 olmak üzere dört madde; 1412 sayılı CMUK'un 321 ve 322. maddeleri; 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi. Para cezasının taksitlendirilmesi konusunda ise TCK'nın 52/4. maddesi Önemlidir.
12. Ceza Dairesi         2017/9255 E.  ,  2019/5523 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
    Suç : Taksirle yaralama
    Hüküm : TCK"nın 89/1, 89/2-b, 62, 52/2, 4. maddeleri uyarınca mahkumiyet

    Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    08.04.2015 tarihli Afyon Kocatepe Üniversitesi Tıp Fakültesi Adli Tıp Bilirkişi Raporunda, mağdurdaki yaralanma nedeniyle işlevde sürekli zayıflama - işlev kaybı açısından değerlendirme yapılabilmesi için şahsın olay tarihinden 12 (oniki) ay sonra tekrar muayene edilmesi gerektiği şeklinde görüş bildirilmesine karşın mahkemece, kesin rapor alınmadan hüküm kurulmuş ise de, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
    Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
    Türk Ceza Kanununun 52/4. maddesinde yer alan “Taksit süresi iki yılı geçemez ve taksit miktarı dörtten az olamaz” şeklindeki hükme rağmen, para cezasının birer ay ara ile 2 eşit taksitte tahsiline karar verilmesi,
    Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hüküm fıkrasının taksitlendirmeye ilişkin 5. bendinin 3. paragrafındaki “2 eşit taksitte ödenmesine” ibaresinin “4 eşit taksitte ödenmesine” olarak değiştirilmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASI, 24/04/2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.





    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.