Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/46605 Esas 2018/5404 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davanın belirsiz alacak davası olduğunu belirterek ve yaptığı fazla çalışma ile genel tatil çalışmalarının karşılığının ödenmediğini ileri sürerek, fazla çalışma ve genel tatil alacaklarını istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının ödenmeyen işçilik alacağı bulunmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararın taraflarca temyizi üzerine Dairemizce sair temyiz itirazlarının reddine karar verilerek, davacının fazla çalışma alacağının hesaplanması hususu ile fazla çalışma ve genel tatil alacakları belirsiz alacak davasına konu edilebileceğinden bu alacaklar yönünden ıslaha karşı zamanaşımı defin dikkate alınmaması gerektiği gerekçeleriyle bozulmasına karar verilmiştir.
Bozmaya uyan Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davacı ve davalı temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1.Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2. Fazla çalışma alacağına uygulanması gereken faizin başlangıç tarihi hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.

Somut olayda; fazla çalışma alacağı belirsiz alacak davasına konu edilebilecek bir alacak olmakla, davanın açılması ile zamanaşımı kesileceğinden alacağın tamamına dava tarihinden itibaren faiz işletilmesi gerekirken, anılan alacağa dava ve ıslahtan itibaren faiz yürütülmesi isabetli olmamıştır.
Ne var ki bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438/8. maddesi uyarınca hükmün aşağıda belirtilen şekilde düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
Sonuç: Temyiz konusu kararın hüküm fıkrasının 1. bendinde yer alan “-Davacının fazla çalışma ücret alacağına ilişkin talebinin dava ve ıslah dilekçesi doğrultusunda KABULÜ ile; 7.038,86 TL brüt fazla çalışma ücret alacağının 500.00 TL"sinin dava tarihi olan 29/05/2013 tarihinden itibaren, bakiye 6.538,86 TL"sinin ıslah tarihi olan 24/04/2014 tarihinden itibaren işleyecek en yüksek banka mevduat faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine,” rakam ve sözcüklerinin silinerek yerine “-Davacının fazla çalışma ücret alacağına ilişkin talebinin dava ve ıslah dilekçesi doğrultusunda KABULÜ ile; 7.038,86 TL brüt fazla çalışma ücret alacağının dava tarihi olan 29/05/2013 tarihinden itibaren işleyecek en yüksek banka mevduat faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine,”rakam ve sözcükleri yazılarak hükmün bu DÜZELTİLMİŞ ŞEKLİYLE ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının talep halinde ilgiliye iadesine, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz edenlerden davalıya yükletilmesine, 01.03.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.