Esas No: 2021/18910
Karar No: 2022/1898
Karar Tarihi: 03.03.2022
Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/18910 Esas 2022/1898 Karar Sayılı İlamı
Özet:
9. Ceza Dairesi, Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanıklardan Muharrem'in çocuğun cinsel istismarı suçundan ve diğer sanığın kasten yaralama suçundan mahkumiyetine karar verildiğini belirtti. İlk derece mahkemesi kararının incelenmesinde, hükümdeki cezanın kanuni sınırlar içinde olduğu ve delillerin eksiksiz bir şekilde gösterildiği sonucuna varıldı ve temyiz talebi reddedildi. Ancak diğer sanığın, cinsel amaçla gerçekleştirdiği suçtan herhangi bir kesin ve inandırıcı delil bulunmadığına dair raporlar ve dosya içerisindeki bilgiler göz önüne alındığında, mahkumiyet kararı bozuldu.
Kanun Maddeleri:
- 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi: Temyiz incelemesi sonucunda kararın bozulması hali.
- 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi: Temyiz incelemesi sonucunda kararın bozulması ve dosyanın yeniden birinci derece mahkemesine gönderilmesi hali.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı (sanık ...), kasten yaralama (sanık ... )
HÜKÜM : Sanıklardan Muharrem'in sarkıntılık suretiyle çocuğun cinsel istismarı ve ...'ın kasten yaralama suçlarından mahkumiyetlerine
İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanık ... hakkında kurulan hükmün incelenmesinde;
Muhakeme safahatını yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği, hükmedilen cezanın nevi ve miktarı itibarıyla kanuni sınırlar içinde tayin edildiği anlaşıldığından, sanık ...'ın yerinde görülmeyen temyiz talebinin reddiyle hükmün ONANMASINA,
Sanık ... hakkında kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
Sanığın %64 görme engelli olduğuna ilişkin Ankara Numune Eğitim ve Araştırma Hastanesinin 09.08.2012 tarihli raporu, savunma ile tüm dosya içeriği nazara alındığında, sanığın olay günü otobüse önden binen mağdureye yönelik dokunma eylemini cinsel amaçla gerçekleştirdiğine dair her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilerek kanuni unsurları itibarıyla oluşmayan müsnet suçtan beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık ...‘in temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 03.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
