Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/1978 Esas 2022/1929 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı (sanık ...), kişiyi hürriyetinden yoksun kılma (sanıklar)
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanık ... hakkında kurulan hükmün incelenmesinde;
Mağdurenin aşamalardaki beyanları, savunma, tanık beyanı ve tüm dosya kapsamı nazara alındığında, olay günü diğer sanıklar ... ve ...'ın misafir olarak evine getirdiği mağdure ve arkadaşı tanık ...'e yemek hazırlayan sanığın, yaşam koşulları gereği aile içerisindeki sosyal konumu, örf adet kuralları ile olayın oluş ve ortaya çıkış şekli nazara alındığında suç işleme iradesinin bulunmadığı gözetilerek atılı suçtan beraati yerine yazılı şekilde mahkûmiyetine karar verilmesi,
Sanıklar ... ve ... hakkında kurulan hükümlerin incelenmesine gelince;
Sanık ...'ın üzerine atılı çocuğun cinsel istismarı suçunu düzenleyen 5237 sayılı TCK'nın 103/1. maddesinde hükümden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren ve cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanunla yapılan değişiklik sonrası öngörülen cezanın üst sınırı itibarıyla bu suç ile ... ve ...'ın bağlantılı şekilde işlediği kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçuyla ilgili davaya bakma, delilleri değerlendirme ve suç vasfının tayini ile buna göre lehe kanunu belirleme görevinin üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilerek 5235 sayılı Kanunun 12 ve 5271 sayılı CMK'nın 4. maddeleri gereğince görevsizlik kararı verilmesinde zorunluluk bulunması,
Kabule göre de;
Mahkemece kurulan hükmün Yargıtay denetimine olanak verecek biçimde açık ve gerekçeli olmasının zorunlu olduğu, bu kapsamda gerekçe bölümünde iddia ve savunmada ileri sürülen görüşlerin belirtilmesi, mevcut delillerin tartışılarak değerlendirilmesi, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterilmesi, ulaşılan kanaat, sanıkların suç oluşturduğu sabit görülen fiilleri ile bunların hukuki nitelendirmelerinin yapılması suretiyle delillerle sonuç arasında bağ kurulması gerektiği halde bu ilkelere uyulmaksızın yazılı şekilde olayların gerçekleşme şekline dair herhangi bir açıklama içermeyen gerekçesiz hükümler kurulması suretiyle Anayasanın 141 ve 1412 sayılı CMUK'nın 308/7. maddelerine muhalefet edilmesi,
Sanıkların soruşturma evresinde alınan savunmalarında kayden 20.09.1996 doğumlu olup suç tarihinde on beş yaşından küçük olan mağdurenin yaşının küçük olduğunu bilmedikleri yönündeki savunmalarının, yaşa itiraz niteliğinde olması karşısında, maddi hakikatin tam olarak ortaya çıkartılması ve suçun oluşumu ile vasfına etkisi bakımından öncelikle mağdurenin resmî bir kurumda doğup doğmadığı araştırılıp, doğmadığının belirlenmesi halinde yaş tespitine esas olacak şekilde kemik grafileri çektirilerek tam teşekküllü bir hastaneden içinde radyoloji uzmanının da bulunduğu sağlık kurulundan rapor alınması ve duraksama halinde Adli Tıp Kurumundan görüş alınıp mağdurenin gerçek yaşının saptanmasından sonra sanıkların hukuki durumlarının tayin ve takdiri gerekirken, eksik araştırma ile yazılı şekilde hükümler kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 03.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.