Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/9082 Esas 2019/5499 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/9082
Karar No: 2019/5499
Karar Tarihi: 24.04.2019

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/9082 Esas 2019/5499 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine karar verildi. Sanık müdafii tarafından temyiz edilen karar incelendiğinde, katılanın yüzde sabit iz niteliğinde yaralandığı veya yüzde sürekli değişikliğe neden olduğu ve duyularından veya organlarından birinin işlevinin sürekli yitirilmesine neden olduğuna dair raporlar aracılığıyla yeniden Adli Tıp Kurumu’ndan rapor alınması gerektiği belirlendi. Sanık hakkında temel cezanın, yaralanmanın yüzde sürekli değişikliğe yol açması nedeniyle 89/3-d maddesi ile arttırılması gerektiği ve bu kanun maddesinin önceden dikkate alınmaması sebebiyle hüküm kabul edilemez görüldü. Bu nedenle, kararın bozulmasına karar verildi. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: TCK'nın 89/1, 89/2-a-b-d-e, 89/3-d, 62/1, 52/2-4, 53/6.

12. Ceza Dairesi 2017/9082 E. , 2019/5499 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 89/2-a-b-d-e, 89/3-d, 62/1, 52/2-4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre,sanık müdafinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Katılan hakkında tanzim edilen Konya Beyhekim Devlet Hastanesi raporunda organ ve uzuv kaybı olmadığı, yaralamanın yüzde sabit iz niteliğinde olduğunun belirtildiği, Başkent Üniversitesi Konya Uygulama ve Araştırma Merkezinden alınan raporda ise yaralanmanın yüzünün sürekli değişikliğine neden olduğu ve duyularından veya organlarından birinin işlevinin sürekli yitirilmesine neden olduğunun belirtildiği, raporlarda meydana gelen yaralanma nedeniyle TCK"nın 89. maddesinin uygulanacak hükümleri değişeceğinden, mağdurda meydana gelen yaralanmanın yüzde sabit ize mi yoksa yüzde sürekli değişikliğe mi neden olduğunun ve meydana gelen yaralanma neticesinde katılanın duyularından veya organlarından birinin işlevinin sürekli yitirilmesi niteliğinde olup olmadığının tespiti açısından yeniden Adli Tıp Kurumundan rapor alınması gerektiğinin gözetilmemesi;
Kabul ve uygulamaya göre de;
Sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 89/1. maddesi ile tayin edilecek temel cezanın, yaralanmanın yüzde sürekli değişikliğe yol açması nedeniyle 89/3-d maddesi ile arttırılması ile yetinilmesi gerektiği gözetilmeden önce 89/2-a-b-d-e maddesi ile arttırılıp, sonra da bu miktar üzerinden anılan Kanunun 89/3-d maddesi ile yeniden arttırım yapılarak fazla ceza tayini,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olup, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 24.04.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.