Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/12593 Esas 2018/4225 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 1. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 02.06.2015 tarih ve 2014/318-2015/159 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkilinin 2013/37273 sayılı "EMİ lidar" ibaresinin marka olarak tescili için davalı TPE"ye başvuruda bulunduğunu, başvurunun “EMİ” ibareli markalarla aynı ve ayırt edilemeyecek kadar benzer olduğundan bahisle KHK’nın 7/1-b maddesi gereğince reddedildiğini, bu karara itirazlarının da YİDK tarafından reddedildiğini, oysa mesnet yapılan markalarla başvurunun benzer olmadığını ileri sürerek YİDK kararının iptaline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; YİDK kararının hukuka uygun olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre; başvuru ile redde mesnet yapılan markaların yazım şekilleri, ihtiva ettikleri şekil unsurları göz önünde bulundurulduğunda bir bütün olarak bıraktığı izlenimin ilk bakışta hiçbir inceleme ve herhangi bir araştırma yapılmasını gerektirmeyecek kadar marka ve işaretin aynı/ayırt edilemeyecek kadar benzer olduğunu söylenemeyeceği, ilk bakışta iltibasın ortaya çıkmasının kesin olarak öngörülebilir nitelikte bir aynılık veya ayırt edilemeyecek kadar benzerlik bulunduğundan söz edilemeyeceği, ortalama yararlanıcı ve tüketicilerin önceki kullanımlardan edindikleri izlenimle bu marka ve işaretin farklı işletmelere ait iki marka olduğunu ilk bakışta algılayabilecekleri kabul edilerek mal ve hizmet sınıflarının aynı /aynı tür olmasına rağmen işaret bazında KHK’nın 7/1-b maddesi anlamında aynı/ ayırt edilemeyecek kadar benzerlik bulunmadığı gerekçesiyle davanın kabulü ile YİDK kararının iptaline karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 6,70 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 04.06.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.