MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 6136 sayılı Yasaya aykırılık ve kasten yaralama
HÜKÜM : Hükümlülük ve müsadere


Gereği görüşülüp düşünüldü:

1- Sanık hakkında 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelenmesinde;

Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanık müdafiinin, savunma hakkının kısıtlandığına, raporun tebliğ edilmediğine, cezanın ertelenmediğine, hükmün açıklanmasının geri bırakılmadığına yönelik ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak:

1- Sanık hakkında temel adli para cezasına esas alınan birim gün sayısının, 5237 sayılı TCK.nun 52/2. madde ve fıkrası uyarınca adli para cezasına çevrilmesi gerekiğinin gözetilmemesi,

2- TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkı ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmeye, altsoyu dışında kalanlarla ilgili hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hiçbir ayrım yapılmaksızın koşullu salıvermeye kadar hak yoksunluğuna hükmolunması,

Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususların, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, 6136 sayılı kanuna muhalefet suçundan kurulan hükme ""Adli para cezasına esas alınan 50 günün 5237 sayılı TCK.nun 52/2. maddesi uyarınca günlüğü 20 liradan çevrilerek sanığın 1000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına"" ibaresinin ilavesi “ ve hükümden 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılarak yerine "TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" yazılması suretiyle hükmün (DÜZELTİLEREK ONANMASINA),
2- Sanık hakkında yaralama suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak:
1- Sanık hakkında düzenlenen 28.11.2008 tarihli iddianamede, 5237 sayılı TCK.nun 86/2, 86/3-e madde ve fıkraları uyarınca cezalandırılmasının talep edilmiş olduğu gözetilmeden, sanığa CMK.nun 226. maddesi uyarınca ek savunma hakkı verilmeden, TCK.nun 86/1 madde ve fıkrası uygulanmasına karar verilmesi suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
2- TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkı ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmeye, altsoyu dışında kalanlarla ilgili hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hiçbir ayrım yapılmaksızın koşullu salıvermeye kadar hak yoksunluğuna hükmolunması,
Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi gereğince (BOZULMASINA), 06.01.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.