Esas No: 2021/17577
Karar No: 2022/1878
Karar Tarihi: 03.03.2022
Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/17577 Esas 2022/1878 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanığın nitelikli cinsel saldırı suçundan mahkumiyetine dair Bodrum Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen hükme yönelik istinaf başvurusu, Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddedildi. Temyiz incelemesi sonucunda, katılan Bakanlık vekilinin temyiz dilekçesinde temyiz sebebi göstermediği için vaki temyiz isteminin reddi kararlaştırıldı. Sanık müdafisinin temyiz istemine gelince, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından yapılan inceleme sonucunda, vaki istinaf başvurusunun esastan reddine dair kurulan hükme yönelik temyiz sebepleri yerinde görülmediğinden, sanık müdafisinin temyiz istemi reddedildi ve hüküm onandı. Kararın verildiği tarih 03.03.2022'dir.
Kanun maddeleri:
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 294/1. maddesi: Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır.
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 298. maddesi: Temyiz incelemesi sonunda istihkak sahibi temyiz isteminin kabulüne karar verilmezse, istihkak sahibi mahkeme masraflarına mahkûm edilir.
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 288. maddesi: Kesin hükümler kesinlik kazanmadan temyiz edilebilir.
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 289. maddesi: Temyiz incelemesi sonunda hüküm ortadan kaldırılmazsa ve aşağıdaki hallerden birinin varlığı saptanmazsa karar onanır:
a) Kanuna aykırı olması,
b) Kanuni şartlara uygun olarak kurulmamış olması,
c) Gerekçesi ile içeriği birbirine uymayan karar olması,
d) Politik suçlar dışındaki suçlar açısından cezayı gerektirecek sübuta eren bir fiilin olmaması veya sanığın eylemiyle ilgili benzer bir durumda sanıklara ceza verilmediği halde verilmesi.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Nitelikli cinsel saldırı
HÜKÜM : Sanığın atılı suçtan mahkumiyetine dair Bodrum Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 10.03.2020 gün ve 2019/87 Esas, 2020/112 Karar sayılı hükme yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınıp, 5271 sayılı CMK'nın 299/1. maddesi uyarınca takdiren duruşmasız yapılan incelemede dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Katılan Bakanlık vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
5271 sayılı CMK'nın 294/1. maddesinde yer alan “Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır” şeklindeki düzenleme de gözetilerek yapılan değerlendirmede, katılan Bakanlık vekilinin temyiz dilekçesinde herhangi bir temyiz sebebi göstermediği anlaşıldığından, vaki temyiz isteminin aynı Kanunun 298. maddesi uyarınca REDDİNE,
Sanık müdafisinin temyiz isteminin incelenmesine gelince;
5271 sayılı CMK'nın 288 ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler nazara alınıp, aynı Kanunun 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri ile sanık müdafisinin temyiz dilekçesinde belirttiği nedenler de gözetilerek yapılan değerlendirmede, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından gerçekleştirilen inceleme neticesinde vaki istinaf başvurusunun esastan reddine dair kurulan hükme yönelik temyiz sebepleri yerinde görülmediğinden, sanık müdafisinin temyiz isteminin 5271 sayılı CMK'nın 302/1. madde ve fıkrası gereğince esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 15. Ceza Dairesine gönderilmesine, 03.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
