Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/14027 Esas 2020/2634 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/14027
Karar No: 2020/2634
Karar Tarihi: 17.02.2020

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/14027 Esas 2020/2634 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hırsızlık suçundan mahkum edilmiştir. Ancak daha önce dolandırıcılık suçundan mahkumiyeti olduğu ve uzlaşma kapsamına alındığı tespit edilmiştir. Yapılan incelemeler sonucunda, hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği anlaşılmıştır. Ayrıca, hırsızlık suçunun uzlaşma kapsamına alındığı ve uzlaştırma işlemi yapılmadan hükmün verilmesinin hukuken yanlış olduğu belirtilmiştir. Bu nedenle, sanığın temyiz itirazları yerinde görülmüş ve karar bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- Türk Ceza Kanunu'nun 157/1. maddesi (Dolandırıcılık suçu)
- CMK'nın 253. maddesi (Uzlaştırma işlemleri)
- 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi (Hak yoksunlukları)
- 5237 sayılı TCK'nın 141/1. maddesi (Hırsızlık suçu)
- 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi (Uzlaştırma hükümlerinin yeniden düzenlenmesi)
- 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi (Uzlaştırma hükümleri)

2. Ceza Dairesi 2019/14027 E. , 2020/2634 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın tekerrüre esaas alınan İzmir 15. Asliye Ceza Mahkemesinin 28/06/2006 tarihli, 2011/433 Esas ve 2011/524 Karar sayılı, 28/07/2006 tarihinde kesinleşen mahkumiyetine konu suçun TCK"nın 157/1. maddesinde yazılı dolandırıcılık suçuna ait olduğu ve CMK"nın 253. maddesinde 6763 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonrası uzlaşma kapsamına alındığı anlaşıldığından UYAP sisteminden yapılan sorgulamada İzmir 15. Asliye Ceza Mahkemesinin 2011/433 Esas üzerinden 6763 sayılı Kanun sonrası 20/12/2016 tarihli ek karar ile infaz durdurularak uzlaştırma işlemlerinin yapılması amacıyla dosyanın Uzlaştırma Bürosuna gönderildiği ancak 09/05/2017 tarihli ek karar ile de uzlaşma sağlanamadığı belirtilerek infazın kaldığı yerden devamına karar verilmiş olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 Sayılı Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemine uyan 5237 sayılı TCK"nın 141/1. maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunun uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,

Bozmayı gerektirmiş sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 17/02/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.