Yargıtay 8. Hukuk Dairesi 2019/4460 Esas 2021/1168 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : İstihkak
İLK DERECE
MAHKEMESİ : İzmir 4. İcra Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda İzmir 4. İcra Hukuk Mahkemesinin 22.12.2017 tarihli ve 2016/578 Esas, 2017/814 Karar sayılı kararıyla davanın kabulüne karar verilmiş, Mahkeme hükmüne karşı davacı üçüncü kişi vekili ve davalı alacaklı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesince istinaf başvurusunun 18.06.2019 tarihli ek kararla temyiz dilekcesinin reddine şeklinde hüküm kurulmuş olup, bu kez davalı alacaklı vekilinin Bölge Adliye Mahkemesi ek kararını temyizi üzerine Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Dava, üçüncü kişinin İİK’nin 96 ve devamı maddelerine dayalı istihkak iddiasına ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesince borçlu şirket ile istihkak iddia eden davacı şirketin faaliyet alanlarının farklı olduğu, üçüncü kişi şirketin defterleri üzerinde yapılan incelemede mahcuzların kayıtlı olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiş, davacı üçüncü kişi ve davalı alacaklı vekili tarafından, İlk Derece Mahkemesi kararına karşı istinaf yoluna başvurulmuş, İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesinin 16.04.2019 tarihli ve 2018/2759 Esas, 2019/1076 Karar sayılı ilamı ile başvuru esastan reddedilmiş, davalı alacaklı vekili karara karşı temyiz talebinde bulunmuş ise de İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesinin 18.6.2019 tarihli ek kararı ile temyiz talebinin süresinde olmadığından reddine karar verilmiştir.
Davalının ek kararı temyiz talebine ilişkin yapılan incelemede; davalı vekiline gerekçeli kararın 09.05.2019 tarihinde elektronik tebligat yoluyla ulaştığından Elektronik Tebligat Yönetmeliğinin 9. maddesinin 6. bendine göre tebligat ulaştığı tarihi izleyen beşinci gün sonunda 14.05.2019 tarihinde yapılmış sayılacağından, 29.05.2019 tarihinde ise temyiz talebinde bulunulduğu gözetildiğinde, 2 (iki) haftalık temyiz süresi geçtikten sonra talepte bulunduğu anlaşıldığından davalı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun ek kararın onanmasına karar verilmiştir.
SONUÇ: Dosya muhtevasına, dava evrakı ile yargılama tutanakları münderecatına göre, Bölge Adliye mahkemesince verilen kararının yasal süresinde temyiz edilmediği anlaşılmakla, temyiz isteminin süre yönünden reddine karar vermesinde bir isabetsizlik bulunmadığından, HMK’nin 346/1. maddesi uyarınca davalı vekilinin yerinde olmayan temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan ek kararın ONANMASINA, 59,30 TL onama harcının peşin harçtan mahsubu ile artan 2.539,48 TL"nin temyiz eden davalı alacaklıya iadesine, 11.02.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi