Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/9176 Esas 2019/5480 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/9176
Karar No: 2019/5480
Karar Tarihi: 24.04.2019

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/9176 Esas 2019/5480 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, taksirle yaralama suçundan mahkum olmuştur. Sanığın avukatı temyiz başvurusunda bulunmuştur. Temyiz talebi reddedilmiştir. Kararda yer alan kanun maddeleri şunlardır: TCK’nın 89/4, 62, 50/4 52/1, 2, 4, 53/6. maddeleri. Bu kanun maddeleri, mahkumiyet kararının gerekçesi olarak belirtilmiştir.

12. Ceza Dairesi 2017/9176 E. , 2019/5480 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/4, 62, 50/4 52/1, 2, 4, 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih, 2017/463 Esas, 2018/20 Karar sayılı ve 23/01/2018 tarih, 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesine yönelik uygulama bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin eksik ve yetersiz inceleme ile karar verildiğine, kusur durumuna, zarar talebi olmadığına, atılı suçun unsurlarının oluşmadığına, erteleme ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilmediğine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 24.04.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.