3. Hukuk Dairesi 2014/12055 E. , 2015/4863 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ : İZMİR 4. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 17/03/2014
NUMARASI : 2009/474-2014/116
Taraflar arasındaki tazminat davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, asıl ve birleşen dava ile, müvekkili olan davacının, diş doktoru olan davalı ile dişlerine tedavi ve kaplama yaptırma konusunda anlaştığını, diş tedavisinden memnun kalacağı konusunda kendisine garanti verildiğini, ancak dişlerinin yapılmasından sonra çektiği ağrılar nedeniyle gittiği hastanede diş kanallarının tedavisinin tam yapılmadığını öğrendiğini, davalıdan kaynaklanan nedenlerle zarar gördüğünü belirterek asıl davada 10.000,00 TL. maddi , birşelen davada ise, 30.000,00 TL. manevi tazminata karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı savunmasında, hizmeti eksiksiz olarak sunduğunu ve yapılan işlemde kusurunun bulunmadığını beyan ederek davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, davalının diş tedavi yönteminin tıp kurallarına uygun olduğu ve yapılan tedavide kusurunun bulunmadığı gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir.
Dosyada mevcut bilirkişi raporlarının incelenmesinden,"..karşılaşılan sorunların, yapılan işlemler sırasında olabilecek sekonder komplikasyonlar niteliğinde olup, buradaki en önemli sorunun hasta-hekim işbirliğinin sağlıklı kurulamamasından kaynaklandığının.." bildirildiği görülmüştür. Raporlarda, yapılan işin, ayıplı olup olmadığı, kabul edilebilir nitelikte bulunup bulunmadığı konusunda açıklama yapılmamış olması sebebi ile, yetersiz ve Yargıtay denetimine elverişli olmadığından hüküm kurmaya elverişli görülmemiştir.
Davada, BK.nun 355 vd.maddelerinde yer alan eser sözleşmesi gereğince maddi ve manevi tazminat talep edilmektedir.
Eser sözleşmesinde, işinin uzmanı sayılan davalı yüklenici, yapımını yüklendiği işi, özen borcu gereği olarak fen ve sanat kurallarına, sözleşme hükümlerine, kendisine duyulan güvene ve beklenen amaca uygun şekilde yapmakla ödevlidir.
İş-eser, ayıplı yapılmış ise, açık ayıplarda BK.nun 359.maddesi, gizli ayıplarda 362.maddesine uygun olarak "ihbarda" bulunulması koşulu ile iş sahibi 360.maddede düzenlenen üç seçimlik haklarından birini kullanabilir. Ayıp, bir eserde bulunması gereken vasıfları taşımaması ya da bulunmaması gereken vasıfların eserde bulunmasıdır. Eserin vasıfları önceden kararlaştırılmamış olsa bile, işin uzmanı yüklenicinin eseri, iş sahibinin beklediği amacına uygun meydana getirmesi gerekir. Burada "amaca uygunluktan" maksat, eserin benzeri imalatlarda bulunan değer ve kaliteyi taşımasıdır.
Bu durumda mahkemece yapılacak iş, uzman bilirkişi kurulu aracılığı ile tüm belgeler incelenerek ve gerekirse tanık ifadelerine başvurmak suretiyle davalının yaptığı diş tedavisinin, kabul edilir nitelikte bulunup bulunmadığı, ayıplı yapılıp yapılmadığı, ayıplı ise derecesi ile zararın, ayıplı imalat (tedavi) sonucu oluşup oluşmadığının belirlenmesinden sonra oluşacak sonuca göre karar vermek olmalıdır.
Eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 24.03.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
