Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/13089 Esas 2022/1931 Karar Sayılı İlamı

Çocuğun cinsel istismarı suçundan şüpheliler ... ve ... haklarında yapılan soruşturma evresi sonunda Çerkezköy Cumhuriyet Başsavcılığınca verilen 30.10.2019 tarihli ve 2018/8439 soruşturma, 2019/8666 sayılı kovuşturmaya yer olmadığına dair karara yönelik itirazın reddine ilişkin Çorlu 1. Sulh Ceza Hakimliğinin 28.11.2019 gün ve 2019/3725 değişik iş sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
5271 sayılı Kanun’un 160. maddesi uyarınca, Cumhuriyet savcısının, ihbar veya başka bir suretle bir suçun işlendiği izlenimini veren bir hâli öğrenir öğrenmez kamu davasını açmaya yer olup olmadığına karar vermek üzere hemen işin gerçeğini araştırmaya başlaması gerektiği, aynı Kanun’un 170/2. maddesi gereğince yapacağı değerlendirme sonucunda, toplanan delillerin suçun işlendiği hususunda yeterli şüphe oluşturduğu kanısına ulaştığında iddianame düzenleyerek kamu davası açacağı, aksi halde ise anılan Kanun’un 172. maddesi gereği kovuşturma yapılmasına yer olmadığına dair karar vereceği, buna karşın Cumhuriyet savcısının 5271 sayılı Kanun’un kendisine yüklediği soruşturma görevini yerine getirmediği, ortada yasaya uygun bir soruşturmanın bulunmadığı durumda, anılan Kanun’un 173/3. maddesindeki koşullar oluşmadığından, itirazı inceleyen merciin Cumhuriyet savcısının soruşturma yapmasını sağlamak maksadıyla itirazın kabulüne karar verebileceği yönündeki açıklamalar karşısında,
Somut olayda, kayden evli olan müşteki ... ile korunmaya muhtaç çocuğun annesi ... arasındaki boşanma davasının derdest olduğu, tarafların bu evlilikten müşterek çocuklarının bulunduğu, mahkeme tarafından çocukların velayetinin tedbiren müşteki babaya verildiği, velayet konusunda da husumetli oldukları, ...'ın eşinden şiddet gördüğü için ortak konuttan ayrılarak kendi ailesinin evine dönem dönem çocuklarını da yanına almak suretiyle yerleştiği, müşteki babanın şikayetinde 20.06.2015 doğumlu müşterek çocuk ...'ın suç tarihinde öz dayısı olan şüphelilerin, kıyafetlerini çıkararak cinsel organına dokunduğunu babaannesi ile halasına, onların da kendisine anlatması üzerine olaydan haberdar olduğu yönünde beyanda bulunması üzerine başlatılan soruşturmada, mağdur çocuk üzerinde fiili livata, darp, cebir izine rastlanılmadığına yönelik adli muayene raporu ile çelişkili ve soyut beyanlardan başka da delil elde edilemediğinden bahisle kovuşturmaya yer olmadığına dair karar verildiği anlaşılmış ise de; dosya muhteviyatında bulunan korunmaya muhtaç çocuğun 05.11.2018 tarihinde Şişli Etfal Eğitim ve Araştırma Hastanesi Çocuk İzlem Merkezi odasında aile görüşmecisi eşliğinde alınan beyanında, "... dayım iyi insandır. ... ve ... dayım kötü insandır. Bana sarılmak için geldiler ben korktum. Başka bir şey yaptılar. Benim kuşumu ellediler. Kuşuma iğne yaptılar. Kuşuma iğne yapacaklar. Et aldılar benden. Dayımların kuşuma dokunması kötü dokunmadır. ... ve ... dayım iğne yaparken elinde bir şey yoktu. Canımı acıttılar..." şeklinde ifadelerin geçtiği, anılan beyanda aile görüşmecisinin gözlemi olarak "...mağdur çocuğun yaşıyla uyumlu sözel dil ve konuşma becerileri sergilediği, ..., anatomik resimler üzerinden ön genital bölgeyi işaret ederek gösterdiği ve "kuş" olarak isimlendirdiği bölgesine ... ve ... adlı dayıları tarafından "iğne yapıldığı", "bu bölgeden et alındığı", dokunulduğu bilgisi alınmıştır. (Nasıl iğne yapıldığı sorulduğunda kalem ile cinsel organına dokunduğu görülmüştür.) İyi ve kötü dokunma ayrımını yapabildiği gözlenen çocuğun dayıları tarafından gerçekleştirildiğini söylediği dokunmanın "kötü dokunma" olduğunu ifade ettiği görülmüştür.... duygu durumunun kaygılı duygulanım ile uyumlu olduğu rapor edilmiş olup, olayla bağlantılı olarak ruh sağlığının etkilendiği, en kısa sürede çocuk ve ergen psikiyatrisi tarafından desteklenmesi önerilmiştir." tespitlerinin yer aldığı ve 21.01.2019 tarihli sosyal inceleme raporundan, "...kimsenin ve özellikle de travmatize olmuş bireylerin durup dururken kendi başlarına cinsiyetlerine yönelik beyan vermeyecekleri veya bu konuda konuşmayacaklarının kabul edildiği, bu nedenle küçüğün beyanlarının ve ifade içeriğinin "doğru" kabul edilebileceği, ..., yaşı ve içinde bulunduğu psikolojik gelişimi bakımından temel bakımı annesinden alması gerektiği, ... , annenin ayrı bir evde müşterek çocuklarla yaşaması gerektiği, iddia edilen cinsel istismar hakkında annenin farkındalığının düşük olduğu sonucuna varılmış olduğunun..." anlaşılması karşısında, müşteki baba ...'ın 14.06.2018 tarihinde savcı huzurunda verdiği ifadesinde mağdur çocuğun olayı anlattığı babaannesi ile halasının tanık olarak dinlenilmesi, tanıklar ile küçüğün beyanlarının karşılaştırılması ve sonucuna göre karar verilmesi, dolayısıyla müşteki vekilinin iddia ettiği hususlara ve delillerine ilişkin yeterli araştırma yapılması gerektiği, eksik soruşturma sonucu kovuşturmaya yer olmadığına dair karar verildiği gözetilmeksizin, itirazın kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 10.03.2020 günlü, 94660652-105-59-3682-2020-Kyb sayılı yazılı istemlerine müsteniden ihbar ve mevcut evrakla birlikte tevdi kılınmakla dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği yerinde görülmediğinden, koşulları itibariyle oluşmayan kanun yararına bozma talebinin REDDİNE, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 03.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.