Silahla tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/17758 Esas 2020/13041 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/17758
Karar No: 2020/13041
Karar Tarihi: 21.10.2020

Silahla tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/17758 Esas 2020/13041 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, silahla tehdit suçundan mahkumiyet hükmünü verdiği bir dava dosyasında, sanığın babasından tavuklarının yenmesi nedeniyle köpeğinin vurulması üzerine çıkan tartışma sonucu babasını çiftlikten kovması ve sonrasında meydana gelen olayların incelenmesi gerektiğini belirtti. Mahkeme ayrıca, TCK'nın 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükmünün uygulanıp uygulanmayacağı konusunda bir inceleme yapılmamasını ve TCK'nın 53. maddesinin 1. fıkrasının c bendinde yer alan hak yoksunluklarının kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverme tarihine kadar, diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden ise mahkum olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar geçerli olacağı hususunu göz ardı edildiğini belirtti. Ayrıca, Anayasa Mahkemesi’nin TCK'nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararının dikkate alınması gerektiğine dikkat çekti. Sonuç olarak, mahkeme kararının bozulmasına ve dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine karar verildi.
TCK'nın 29. maddesi haksız tahrik hükmünü, TCK'nın 53. maddesi ise hak yoksunluklarını düzenlemektedir. TCK'nın 53. maddesinin 1. fıkrasının c bendi ise hak yoksunluğunun alt soy üzerindeki velayet, vesay

4. Ceza Dairesi 2016/17758 E. , 2020/13041 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Silahla tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanığın kendisini ve çiftliği koruduğunu düşünen köpeğinin babası tarafından tavukları yediği gerekçesiyle vurulması üzerine tarafların arasındaki tartışma sonucu babası mağdur ..."un sanık ..."i çiftlikten kovması üzerine olayların meydana gelmesi karşısında, olayın çıkış nedeni ve gelişmesi değerlendirilerek sonucuna göre TCK’nın 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükmünün uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,
2-5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin 1. fıkrasının c bendinde yer alan hak yoksunluklarının kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverme tarihine kadar, diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden ise mahkum olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar geçerli olacağı gözetilmeden, anılan hakların yönelik olduğu kişiler bakımından bir ayrım yapılmadan, sanığın TCK"nın 53/1-c. maddesinde yazılı haklardan koşullu salıverme tarihine kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi,
3-Anayasa Mahkemesi’nin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı ile TCK’nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının gözetilmesi zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş ve sanık ..."un temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnameye aykırı olarak, HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 21/10/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.