MAHKEMESİ : .... BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 11. HUKUK DAİRESİ


Taraflar arasında görülen davada ... Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi’nce verilen 22/02/2018 tarih ve 2017/1355-2018/296 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin ... 1. İş Mahkemesinin 2008/21, 2008/119 ve 2008/120 esas sayılı dosyaları ile, iş kazası nedeniyle ihyası talep edilen şirket aleyhine rücuan tazminat davası açtığını, dava sürecinde şirketin 13.05.2013 tarihinde tasfiye işlemlerinin tamamlanarak sicilden terkin edildiğinin öğrenildiğini ileri sürerek şirketin ihyasını talep ve dava etmiştir.
Davalı ..., şirketin genel kurulunun toplanarak tasfiyeye karar verdiğini, ilanlar sırasında herhangi bir alacaklının başvurmadığını ve terkin işleminde herhangi bir usulsüzlük bulunmadığını ileri sürerek davanın reddi gerektiğini savunmuş, davanın kabulüne karar verilmesi halinde ise yasal hasım konumunda bulunan ve dava açılmasına sebebiyet vermeyen kurumun yargılama giderlerinden sorumlu tutulmamasını talep etmiştir.
Davalı ..., ... ve ... vekili, şirketin tasfiye işlemlerinin usulüne uygun olarak yapıldığını, tasfiye sürecinde kanunen yapılması zorunlu olan ilanların yapıldığını ancak herhangi bir alacaklının başvurmadığını ve halihazırda şirketin herhangi bir mal varlığı bulunmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
İlk derece mahkemesince yapılan yargılama sonucunda, şirketin tasfiyesi esnasında iş mahkemesinde davacı tarafından açılan davaların derdest olduğu, bu nedenle davacının şirketin ihyasını istemekte hukuki yararı bulunduğu, iş mahkemesinde görülmekte olan davalara devam edilebilmesi için şirketin ihyasının zorunlu olduğu, tasfiye sürecinde davalılardan ..."ın tasfiye memuru olduğu, şirket aleyhine açılmış davalar varken şirketi tasfiye eden tasfiye memuru ..."ın dava açılmasına sebebiyet verdiği ve bu nedenle yargılama giderlerinden sorumlu olduğu gerekçesiyle şirketin ihyasına, tasfiye anında şirketi tasfiye memuru ..."ın temsiline ve davalı ......"ın yargılama giderlerinden sorumlu tutulmasına karar verilmiştir.

İlk derece mahkemesi kararının davalılar ..., ... ve ... vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine istinaf mahkemesince yapılan inceleme sonucunda, genel kurulun toplanarak tasfiye kararı alması ve tasfiye sonucu bilançosunun onaylanmasından sonra terkinine karar verilen şirketlere ilişkin ihya davalarında husumetin Ticaret Sicil Müdürlüğüne ve tasfiye memuruna yöneltilmesinin gerekli ve yeterli olduğu , bu dava türünde ticaret sicilden kaydı silinen şirket ortaklarına husumet yöneltilemeyeceği, bu hususun mahkemece resen göz önüne alınması gerektiği, somut olayda tasfiye memuru olan ..."ın yanında şirket ortakları olan ... ve ..."e de husumet yöneltildiği, şirket ortakları hakkındaki davanın reddedilmesi gerekirken kabulüne karar verilmesinin doğru olmadığı, ayrıca ..."nın 547/2. maddesine göre şirketin ihyasına karar verilen işbu halde ek tasfiye işlemlerinin yapılması için tasfiye memuru atanması ve kararın tescil ve ilanına karar verilmesi gerekirken mahkemece sadece şirketi tasfiye anında ..."ın temsil etmesine karar verilmesinin de hatalı olduğu gerekçesiyle davalılar ... ve ... hakkındaki istinaf başvurusunun kabulü, diğer davalı ...... hakkındaki istinaf başvurusunun kısmen kabulüyle; ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına, şirketin ... 1. İş Mahkemesinin 2008/21, 2008/119 ve 2008/120 Esas sayılı dosyaları ile sınırlı olmak üzere ihyasına, ..."ın tasfiye memuru olarak atanmasına, davalılar ... ve ... hakkındaki davanın HMK 114/1-d maddesi gereğince usulden reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak davacı vekilince yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK"nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi HMK"nın 369/1. ve 371. maddelerinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, davacıdan harç alınmasına yer olmadığına, 31/05/2018 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.