Hakaret - kasten yaralama - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2021/1007 Esas 2021/846 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakaret, kasten yaralama
HÜKÜMLER : Beraat, ceza verilmesine yer olmadığına
TEMYİZ EDENLER : Katılan sanık müdafii, o yer Cumhuriyet savcısı

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Katılan sanık müdafiinin, taraflar hakkında silahla tehdit ve kasten yaralama suçlarından verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararlara yönelik itiraz kanun yoluna başvurduğu ve itiraz merciince itirazı değerlendirilerek bu hususta bir karar verildiği anlaşılmakla, ceza verilmesine yer olmadığına dair karara ve beraat hükmüne yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
1) O yer Cumhuriyet savcısının temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Duruşmaya katılmayan o yer Cumhuriyet savcısının yokluğunda, 25.11.2014 tarihinde verilen hükmü, 1412 sayılı CMUK"un 310. maddesinde belirtilen 1 aylık yasal süre geçtikten sonra, 27.05.2015 tarihinde temyiz etmiş olduğu anlaşılmakla, o yer Cumhuriyet savcısının temyiz talebinin 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan CMUK"un 310/3. ve 317. maddeleri gereğince isteme aykırı olarak REDDİNE,
2) Sanık ... hakkında hakaret suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik katılan ... vekilinin temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
3) Sanık ... hakkında yaralamaya teşebbüs suçundan kurulan ceza verilmesine yer olmadığına dair hükme yönelik sanık ... müdafiinin temyiz sebeplerinin incelenmesinde;

Mahkemece, sanığın tek eylemle hem silahla tehdit hem de silahla yaralamaya teşebbüs suçunu işlemesi nedeniyle sanık hakkında fikri içtima kurallarının uygulanması gerektiğinin kabulü karşısında, 5237 saylı TCK"nin 44. maddesi uyarınca fikri içtima kuralları gereğince bu suçlara ilişkin en ağır cezayı öngören TCK"nin 106/2-a. maddesine göre cezalandırılmasına karar verilmekle birlikte, silahla yaralamaya teşebbüs suçundan açılan davaya ilişkin olarak da karar verilmesine yer olmadığına hükmedilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenle 6723 sayılı Kanunun 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesi gereğince, hüküm fıkrasından ""sanığa ceza verilmesine yer olmadığına"" ibaresinin çıkartılması yerine ""karar verilmesine yer olmadığına" ibaresinin eklenmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 10.02.2021 gününde oy birliğiyle karar verildi.