MAHKEMESİ:Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ: ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalıya ait şirkette şoför olarak 01.06.1995 - 30.09.2013 tarihleri arasında çalıştığını, iş akdinin davalı şirket tarafından yazılı fesih bildirimi yapılarak sona erdirildiğini, davalı şirket tarafından yapılan fesih bildiriminde iş akdinin İş Kanunu"nun 17. maddesi uyarınca sona erdirildiğini, kıdem ve ihbar tazminatının ödeneceğinin taahhüt edildiğini, ancak bu tarihe kadar müvekkiline her hangi bir ödemede bulunulmadığını, müvekkilinin hak ettiği halde ödenmeyen kıdem ve ihbar tazminatı ile bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan alınarak müvekkiline verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanılan deliller, tanık anlatımları ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar süresi içerisinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
Taraflar arasındaki uyuşmazlık konusu davacının fazla mesai ücretine hak kazanıp kazanmadığı noktasındadır.Somut olayda davalı işyerinde şoför olarak çalışan davacı ek rapora karşı itirazlarına eklediği irsaliyelerin değerlendirilerek, fazla mesai alacağının hesaplanması gerektiğini iddia etmiş, bilirkişi söz konusu irsaliyelerin hesaplamaya elverişli olmadığını, tanık beyanlarıyla birlikte değerlendirildiğinde tanıkların da davacının çalışma saatlerini ortaya koyamadığını belirtmiş ancak davacının iddiasına itibar edilmesi ihtimaline göre fazla mesai alacağını hesaplamış Mahkemece fazla mesai yaptığı kabul edilerek alacak hüküm altına alınmıştır. Dinlenen davacı tanıkları, davacının her gün çalıştığını belirtmişler ancak çalışma saatlerinin şoför olması sebebiyle belli olmadığını beyan etmişlerdir. Sunulan sevk irsaliyelerinin de tüm çalışma süresine ilişkin olmadığı gibi fatura ve irsaliyelerinde davacının günlük çalışma saatlerine ilişkin kesin bir bilgi içermediği, haftalık periyotlar dahilinde düzenlenmediği ve az sayıda olup tüm çalışma dönemini kapsamadığı görülmekle söz konusu yazılı belgelere göre davacının çalışma saatlerini belirlemek mümkün görünmemektedir. Buna göre dosya içeriğinde davacının çalışma saatlerini gösteren ve fazla çalışma alacağını hesaplamaya elverişli somut tanık beyanları, takograf kayıtları ve irsaliyeler bulunmaması nedeniyle her türlü şüpheden uzak bir şekilde yapıldığı ispatlanamayan fazla çalışma alacağının reddi gerekirken kabulü hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 23.01.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.