Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/6797 Esas 2021/1931 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/6797
Karar No: 2021/1931

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/6797 Esas 2021/1931 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi'nde görülen bir karşılıklı boşanma davasında, davalı-karşı davacı erkeğin kendi davasının reddi, kadının davasının kabulü, kusur belirlemesi, kadın yararına hükmedilen tazminatlar ile ziynet alacağı yönünden hüküm verilmiştir. Davalı-karşı davacı kadın tarafından temyiz edilen ziynet alacağı konusunda verilen hüküm kesinleşmiştir. Diğer temyiz itirazları ise yerinde görülmemiştir ve hüküm onanmıştır. Kararın dayandığı kanun maddeleri Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362/1-a maddesi olarak belirtilmiştir.
2. Hukuk Dairesi         2020/6797 E.  ,  2021/1931 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ : Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
    DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma - Ziynet Alacağı ve Tedbir Nafakası
    Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı erkek tarafından kendi davasının reddi, kadının davasının kabulü, kusur belirlemesi, kadın yararına hükmedilen tazminatlar ile ziynet alacağı yönünden; davalı-karşı davacı kadın tarafından ise ziynet alacağının reddedilen kısmı ile tazminatların miktarları yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
    1-Davalı-karşı davacı kadının ziynet alacağı davasına yönelik temyiz dilekçesinin incelenmesinde;
    Bölge adliye mahkemesince ziynet alacağının iki kaleminde yapılan düzeltme nedeniyle reddine karar verilen ziynet alacağı miktarı 4.657,00 TL. olup, karar tarihindeki kesinlik sınırı 72.070,00 TL."yi aşmadığından Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 362/1-a maddesi gereğince temyiz sınırının altında kaldığı için kesindir. Açıklanan nedenle, davalı-karşı davacı kadının ziynet alacağına yönelik temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
    2-Tarafların diğer temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
    Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün onanmasına karar vermek gerekmiştir.
    SONUÇ: Yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple davalı-karşı davacı kadının temyiz dilekçesinin REDDİNE, hükmün temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda (2.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenlere yükletilmesine, peşin alınan harcın mahsubuna ve 267.80"er TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine kesin olarak oybirliğiyle karar verildi. 04.03.2021 (Per.)



    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.