Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2016/15472 Esas 2018/5720 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Suça sürüklenen çocuklar hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükümlerin incelenmesinde;
14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000. TL"ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, suça sürüklenen çocuklar hakkında mala zarar verme suçundan dolayı tayin edilen 2.000 TL adli para cezasına ilişkin hükümlerin, cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince suça sürüklenen çocuklar ... ve ... müdafiilerinin temyiz itirazlarının tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II-Suça sürüklenen çocuklar hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre suça sürüklenen çocuklar ... ve ... müdafiilerinin temyiz itirazı yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
III-Suça sürüklenen çocuklar hakkında konut dokunulmazlığını ihlal suçundan kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun suça sürüklenen çocuklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede, usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Suça sürüklenen çocuk ..."ın katılana ait ikamete saat 20:00 sıralarında girmiş olduklarını ikrar etmesi ve UYAP kayıtlarına göre güneşin Tatvan İlçesinde olay günü saat 19:30"da batmış olması gözetilerek TCK"nın 116/4. maddesinin uygulanması gerektiğinin düşünülmemesi,
2-Kabule göre de; 2559 sayılı Polis Vazife ve Salahiyetleri Kanunu’nun 12/2. maddesi uyarınca, 18 yaşından küçüklerin içkili yerler ile kıraathane ve oyun oynatılan benzeri yerlere girmeleri yasaklanmış olduğundan, mahkemece suça sürüklenen çocukların bilgisayar oyunu oynatan işyerlerine gitmesinin yasaklanması şeklinde uygulanması kanunen mümkün olmayan bir tedbire ayrıca TCK’nın 50. maddesinin 1. fıkrasının (d) bendindeki seçenek yaptırımın süresinin belirlenen 10 ay hapis cezasını geçmeyeceği de gözetilmeden karar verilmesi,
3-TCK"nın 50/1-d maddesine ilişkin uygulama maddesinin gösterilmemesi,
4-Mahkemece 5271 sayılı CMK"nın 150/2. maddesi uyarınca, 18 yaşından küçük suça sürüklenen çocukların savunmasını yapmak üzere zorunlu müdafiinin görevlendirilmesi nedeniyle, müdafiiye ödenen avukatlık ücretleri ile aldırılması zorunlu sosyal inceleme rapor giderlerinin suça sürüklenen çocuklara yargılama gideri olarak yükletilmesine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuklar ... ve ... müdafiilerinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye kısmen uygun olarak BOZULMASINA, ceza süreleri bakımından 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 326/son. maddesinin gözetilmesine, 16.04.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.