MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının, davalı işyerinde 17/05/2002 tarihinde makineci olarak işe başladığını, davalı firmada gelinlik imalatı yapıldığını, davacı 03/03/2009 tarihinde firmaya geldiğinde işyeri yetkilisi tarafından hakaret ve tehdit ile iş akdinin feshedildiğinin belirtildiğini belirterek kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla çalışma, hafta sonu çalışma ücreti, yıllık ücretli izin ücreti, asgari geçim indirimi alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının ihbar ve kıdem tazminatı isteyemeyeceğini, devamsızlığına rağmen davalının işçinin iş sözleşmesini feshetmediğini, Mart ayına ilişkin maaşını da banka hesabına yatırdığını, davacının herhangi bir ücret alacağı, fazla çalışma ücretleri, hafta sonu çalışma ücretleri, yıllık ücretli izin alacağı; asgari geçim indirimi adı altında bir alacağı da bulunmadığını, davacının hafta içi sabah 08:30-akşam 18:00 saatleri arasında çalıştığını, davalı işyerinde fazla çalışma yapılmadığını savunup davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı taraflar vekillerince temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm, davalının aşağıdaki bentlerin dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar verilmiştir.
2-Davacının fazla çalışma alacağı bulunup bulunmadığı taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda iş yeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, iş yeri iç yazışmaları, delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada gözönüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille söz konusu olabilir. Buna karşın, bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda dahi, işçinin geçerli bir yazılı belge ile bordroda yazılı olandan daha fazla çalışmayı yazılı delille ispatlaması gerekir. Bordrolarda tahakkuk bulunmasına rağmen bordroların imzasız olması halinde ise, varsa ilgili dönem banka ve tüm ödeme kayıtları celp edilmeli ve ödendiği tespit edilen miktarlar yapılan hesaplamadan mahsup edilmelidir.
Fazla çalışmanın yazılı delil ya da tanıkla ispatı imkan dahilindedir. İşyerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan tanıkların anlatımlarına değer verilemez.
Fazla çalışmanın belirlenmesinde 4857 sayılı İş Kanunu"nun 68. maddesi uyarınca ara dinlenme sürelerinin dikkate alınması gerekir.
4857 sayılı İş Kanunu"nun 46. maddesinde, işçinin tatil gününden önce aynı kanunun 63. maddesine göre belirlenmiş olan iş günlerinde çalışmış olması koşuluyla, yedi günlük zaman dilimi içinde yirmidört saat dinlenme hakkının bulunduğu belirtilmiş, işçinin hafta tatili gününde çalışma karşılığı olmaksızın bir günlük ücrete hak kazanacağı da 46. maddenin ikinci fıkrasında hüküm altına alınmıştır. Hafta tatili gününde çalıştığını iddia eden işçi, bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda yer alan hafta tatili ücreti ödemesinin yapıldığı varsayılır. Bordroda ilgili bölümünün boş olması ya da bordronun imza taşımaması halinde, işçi hafta tatilinde çalışma yaptığını her türlü delille ispat edebilir.
Somut olayda; davacı sezonda 08:00-21:30 – 22:00 saatleri arasında sezon dışında ise 08:00-18:45 saatleri arasında çalıştığını iddia etmiş, Mahkemece tanık beyanları doğrultusunda haftanın, beş günü 08.00-22.00 saatleri arasında, cumartesi günü de 08.00-13.00 saatleri arasında çalışıldığı belirlenerek, ara dinlenmesinin düşülmesinden sonra , davacının günde toplam olarak 13 saat çalıştığı, böylelikle haftada fazla çalışma süresinin 33 saate ulaştığı; 3. ay ile 10. ay arasında ise 6 ay boyunca davacının haftada 36 saat fazla çalışma yaptığı kabulü ile fazla çalışma ücreti hesaplanmış ise de söz konusu hesaplamada davacının iddiası ve davacı tanık beyaanlarında belirtilen çalışma süreleri aşılmıştır. Yine Dairemiz incelmesinden geçen 20127454 esas sayılı dosyada fazla çalışma süreleri farklı hesaplanmış ve Dairemizce karar onanmıştır. Tüm bu hususlar gözetilerek fazla çalışma alacağı yeniden bir değerlendirmeye tabi tutulmalı iddia ve davacı tanık beyanlarında belirtilen çalışma süreleri aşılmadan, emsal dosya ve tüm dosya kapsamına dikkate alınarak karar verilmelidir.
3-Davacının yıllık izin alacağı bulunup bulunmadığı uyuşmazlık konusudur.
Dosya içerisine okunaksız bir yıllık izin belgesi ibraz edilmiş olup davalıya izin belgesinin okunaklı suretini sunmak için süre verilmelidir. Yine Aralık ayı imzalı bordrosunda 15 gün ücretli izin tahakkuku bulunduğu görülmekle bu tahakkukun değerlendirilmemesi hatalı olup bozma sebebidir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 01.03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.