Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/19438 Esas 2022/1961 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma (katılan mağdurlar ... ile ...'e karşı)
HÜKÜM : Sanığın mağdur ...’e yönelik atılı suçlar ile mağdur ...’ye yönelik kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçlarından mahkumiyetine dair Mersin 10. Ağır Ceza mahkemesinden verilen 27.02.2020 gün ve 2019/586 Esas, 2020/92 Karar sayılı hükümlere yönelik istinaf başvurularının esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınıp, 5271 sayılı CMK'nın 299/1. maddesi uyarınca takdiren duruşmasız yapılan incelemede dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 12.03.1990 gün ve 1990/8-3-70, 09.10.2007 gün ve 2007/11-44-200, 17.06.2014 gün ve 658-330 sayılı Kararlarında da belirtildiği üzere, dava konusu yapılan eylemin iddianamede açıkça ve bağımsız olarak gösterilmesi gerektiği, aksine uygulamanın hangi eylemden dolayı dava açıldığı ve hangi iddiaya karşı savunma yapılacağı hususunda karışıklığa neden olacağı, buna karşılık 30.10.2019 tarihli iddianame ile sanık hakkında, mağdurlardan ...’e yönelik çocuğun cinsel istismarı eylemi açıklanıp TCK'nın 103/1-1. cümle ve 4. maddeleri gereğince cezalandırması istemiyle dava açıldığı, çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçuna ilişkin bir anlatım ve usulüne uygun açılmış bir dava bulunmadığı gibi esasen bu eksikliğin de ancak yeni bir kamu davası açılması suretiyle giderilebileceği nazara alınmadan, mevcut iddianameye istinaden ek savunma hakkı verilerek sanık hakkında çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan hüküm kurulması suretiyle 5271 sayılı CMK'nın 225. maddesine muhalefet edilmesi karşısında anılan hükümlere yönelik istinaf başvurularının kabulü yerine esastan reddedilmesi,
Kabule göre de;
İlk derece mahkemesince beyanları alınan tanık ve mağdurların beyanlarının arasında çelişkilerin giderilmesi, olay yerinde keşif yapılarak tanıkların bulundukları yer itibari ile iddia konusu eylemleri görüp göremeyecekleri hususu netleştirildikten sonra sanığın hukuki durumunun tayini ve takdiri gerekirken eksik araştırma ile yazılı şekilde hükümler kurulması karşısında, anılan hükümlere yönelik istinaf başvurularının kabulü yerine esastan reddedilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisi, katılan Bakanlık vekili, katılan mağdur ... vekili ile Bölge Adliye Mahkemesi Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, Adana Bölge Adliye Mahkemesi 12. Ceza Dairesinin 15.10.2020 gün ve 2020/1332 Esas ve 2020/1103 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK’nın 302/2-4 madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Adana Bölge Adliye Mahkemesi 12. Ceza Dairesine gönderilmesine, 07.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.