Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2013/11654 Esas 2018/2061 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/11654
Karar No: 2018/2061
Karar Tarihi: 27.02.2018

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2013/11654 Esas 2018/2061 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kişinin uyuşturucu madde bulundurma suçundan aldığı tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması nedeniyle mahkum olduğunu belirtiyor. Ancak, bu tedbir kararının usulüne uygun olarak teblig edilmediği ve kesinleşmediği ortaya çıkıyor. Mahkeme, bu nedenle kararın hukuken geçersiz olduğunu ve dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'na iade edilmesi gerektiğine karar veriyor. Kanun maddeleri olarak, suçun 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 191. maddesi, tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri kararlarının durma kararı niteliğinde olduğunu belirten 6217 sayılı Kanun'un 20. maddesi ve tebligat prosedürleriyle ilgili 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 10. ve 21. maddeleri yer alıyor.

10. Ceza Dairesi 2013/11654 E. , 2018/2061 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
12.10.2010 tarih 2009/374 esas ve 2010/1167 karar sayılı tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine ilişkin kararın sanığın 16.02.2010 günü alınan savunmasında belirttiği ... adresine tebliğe çıkarıldığı, çıkarılan tebligatın iade edildiği, iade üzerine 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 10. maddesinin 2. fıkrasında belirtildiği şekilde, bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması halinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilerek aynı Kanun"un 21. maddesinin 2. fıkrasına göre bu adrese tebligat yapılması gerektiği, sanığa usulüne uygun olarak tebliğ edilmeyen kararın kesinleşmediği, kesinleşmeyen karara ilişkin 24.01.2013 tarihli hükmün hukuken geçersiz ve yok hükmünde olduğu, sanığın 25.04.2013 tarihli kanun yoluna başvurma dilekçesinin 12.10.2010 tarihli tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri kararına yönelik olduğu kabul edilerek yapılan incelemede:
Kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma suçundan dolayı, 5237 sayılı TCK"nın 191. maddesinin 2. fıkrası gereğince verilen “denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” veya “tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ilişkin kararlar, sözü edilen fıkraya 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 20. maddesi ile eklenen son cümleye göre, durma kararı niteliğinde olup itiraz kanun yoluna tabi olması nedeniyle, itirazla ilgili gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na İADESİNE, 27/02/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.