Taraflar arasındaki yoksulluk nafakasının kaldırılması davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde taraf vekillerince temyiz edilmiştir. Temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalı tarafın tüm, davacı tarafın ise aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde değildir. İştirak nafakası; velayetin kullanılması kendisine verilmeyen eşin, çocuğun bakım ve eğitim giderlerine gücü oranında katılmasıdır (TMK. m 182/2). Ana ve babanın bakım borcu ise, çocuğun ergin olmasına kadar devam eder (TMK. m 328/1). Hâkim, istem halinde irat biçiminde ödenmesine karar verilen iştirak nafakasının gelecek yıllarda tarafların sosyal ve ekonomik durumlarına göre ne miktarda ödenebileceğini karara bağlayabilir (TMK. m 182/3, 330/3). Somut olay bakımından, davacı taraf dava dilekçesinde nafakanın artırılmasını talep etmiş, sonraki yılların artışına ilişkin herhangi bir talepte bulunmamıştır. O halde mahkemece, yalnızca nafaka artışına karar vermekle yetinilmesi gerekirken TMK"nın 182/3. ve HMK"nun 24.maddesine aykırı olarak sonraki yılların artışları konusunda da karar verilmesi doğru değil ise de; bu hususun düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden bu yöne ilişen temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün 2.fıkrasında yer alan "bağlanan nafakanın kararın kesinleşmesinden sonraki yılbaşından geçerli olmak üzere gelecek yıllar için TÜİK"in her yıl belirlediği TEF (ÜFE) oranında nafakanın artırılmasına" sözleri çıkartılmak suretiyle hükmün düzeltilmesine ve düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 24.03.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.