Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 62/1, 50/4-1-a, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın TCK"nın 85/1, 62/1, 50/1-a-4, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyetine ilişkin Nizip 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 17.02.2015 tarih ve 2014/254 Esas ve 2015/139 Karar sayılı kararının sanık ve mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dairemizin 20.11.2018 gün ve 2017/2513 esas, 2018/10962 karar sayılı kararıyla süresinde olmayan mahalli Cumhuriyet savcısı temyizinin reddiyle, sanık temyizi bakımından ise sanık hakkında hükmedilen 2 yıl 6 ay temel cezadan TCK"nın 62. maddesi uyarında indirim yapıldığı sırada sonuç cezanın 2 yıl 1 ay yerine 1 yıl 13 ay olarak tespit edilerek, tespit edilen hapis cezasının günlüğü 20 TL den hesaplanırken 15.200 TL yerine 15.100 TL olarak eksik şekilde belirlenmesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmayarak oy çokluğu ile hükmün onanmasına karar verilmesini müteakip,
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca, özetle; ".... Sanık aracını sevk ve idare ederken kendisini sollayan tır nedeniyle sağa doğru yanaşmış, otoban kuralları gereğince orada olmaması gereken maktule çarparak ölümüne neden olmuştur. Sanığın otobana giriş ve çıkışların kontrollü olduğuna güvenerek hareket ettiği, ölenin otoban içinde olacağını öngöremediği, bu itibarla da sanığa atfı kabil bir kusur bulunmadığı kabul edilmelidir. Sanığın kusurunun bulunmadığı nedenle, beraatına karar vermek gerekirken mahkumiyetine karar verilmesi; usul ve yasaya aykırı bulunduğundan,....” gerekçesiyle itiraz edilmekle 5271 sayılı CMK"nın 308. maddesine 02/07/2012 gün ve 6352 sayılı Kanunun 99. maddesi ile eklenen 3. fıkra uyarınca yapılan incelemede;
Dairemizce verilen, red-onama kararı usul ve yasaya uygun olup, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itiraz gerekçeleri yerinde görülmediğinden İTİRAZIN REDDİNE, dosyanın itiraz konusunda karar verilmek üzere, Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderilmesi amacıyla Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 22/04/2019 tarihinde çokluğuyla karar verildi.

KARŞI OY YAZISI:

Olayımızda; sanığın kullandığı aracın, etrafı bariyerlerle kapatılmış olan otobana kağıt toplamak için izinsiz giren şahsa çarparak öldürmesi biçiminde gelişmiş; bunun üzerine sanık hakkında taksirle öldürme suçundan TCK"nın 85/1. maddesi gereğince cezalandırılması için kamu davası açılmıştır.
Kazanın meydana geldiği yer Şanlıurfa Gaziantep otobanıdır. Sanığın aksi ispatlanamayan savunmasına göre; olay günü sanığın Şanlıurfa"dan Gaziantep istikametine giderken Nizip otoban bitimi yol ayrımına bir kaç km kala bir tır"ın kendisini solladığı ve sıkıştırdığı, karşıdan güneş de vurduğundan direksiyonu sağa kırmak zorunda kaldığı, aracını bariyerlere sürttüğü, bu esnada otobanda olmasını öngörmediği maktule çarptığı anlaşılmaktadır.
Otobanlar özellikleri itibariyle; otoyol veya otoban hızlı trafik akımı sağlamak için yapılan, çok şeritli ve çift yönlü geniş yoldur. Otoyolların en önemli özelliği, erişme kontrollü olmalarıdır, giriş ve çıkış belirli noktalardan olur, trafik ışıkları ve yaya geçidi gibi yol güzergahı boyunca trafiği engelleyecek unsurlar bulunmaz ve yayalar, hayvanlar ve belirli taşıtlar giremez, insan ve hayvanın girememesi için de bariyer ve tel çit gibi önlemler alınır.
Sanık aracını yasal hız sınırları içinde kullanmakta, yorgun ya da fazla süre araç kullandığı yönünde de bir iddia bulunmamaktadır.
Bu açıklamalar birlikte dikkate alındığında; sanık aracını sevk ve idare ederken kendisini sollayan tır nedeniyle sağa doğru yanaşmış, otoban kuralları gereğince orada olmaması gereken maktule çarparak ölümüne neden olmuştur. Sanığın otobana giriş ve çıkışların kontrollü olduğuna güvenerek hareket ettiği, ölenin otoban içinde olacağını öngöremediği, bu itibarla da sanığa atfı kabil bir kusur bulunmadığı değerlendirilmiştir.
Bu nedenlerle; sanığın beraatına karar vermek gerekirken mahkumiyetine karar verilmesi; usul ve yasaya aykırıdır.
Yukarıda izah edilen hususlar dikkate alındığında, sanığın beraatını talep eden Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itirazının kabulü yerine sanığın mahkumiyetine yönelik kararında ısrar eden sayın çoğunluğun görüşüne iştirak etmiyoruz.