Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/2512 Esas 2019/5443 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/2512
Karar No: 2019/5443
Karar Tarihi: 22.04.2019

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/2512 Esas 2019/5443 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın taksirle yaralama suçundan mahkumiyetine karar verilmiştir. Temyiz incelemesi sonucunda, hapis cezasının ertelenmemesi gerektiği kararına katılınmıştır. Ancak sanık hakkındaki temel ceza belirlenirken, TCK'nın 61/1. maddesinin (f-g) bentlerinde yer alan \"failin güttüğü amaç ve saik\" gerekçesine dayanılmamıştır. Bu durumun kanuna aykırı olduğu ve hükmün bu nedenle CMUK'un 321. maddesi uyarınca bozulması gerektiği belirtilmiştir. Yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda aynı kanunun 322. maddesi uyarınca karar verilmesi mümkündür. Bu nedenle hüküm fıkrasındaki \"sanığın kastının ağırlığı, amaç ve saiki\" ibaresi çıkarılarak yerine \"sanığın taksiri\" yazılması gereklidir. Kararda geçen kanun maddeleri ise şöyledir: TCK'nın 89/1-2-d, 62/1, 51/1, 61/1-f-g, 1412 sayılı CMUK'un 321-322. maddeleri, 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi.

12. Ceza Dairesi 2017/2512 E. , 2019/5443 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1-2-d, 62/1, 51/1. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm katılan zorunlu müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre katılan zorunlu müdafiinin hükmedilen hapis cezasının ertelenmemesi gerektiğine yönelik yerinde görülmeyen temyiz itirazının reddine, ancak;
Sanık hakkında temel ceza belirlenirken, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (f-g) bentlerinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saik" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının 1. fıkrasınındaki “sanığın kastının ağırlığı, amaç ve saiki” ibaresinin hükümden çıkarılarak yerine “sanığın taksiri” ibaresinin eklenmek suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 22/04/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.