Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/10619 Esas 2018/4188 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/10619
Karar No: 2018/4188
Karar Tarihi: 31.05.2018

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/10619 Esas 2018/4188 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Dava, hisse senedi devir ve kabul sözleşmesi karşılığında parasını geri alamayan davacının davalılar hakkında açtığı bir davadır. Davacı, TTK, Bankalar Kanunu ve SPK hükümlerinin ihlal edildiğini ileri sürerek, davalıların eylemlerinin hukuki dayanağı olmadığını belirtmiş ve şirket ortaklığı ilişkisinin geçerli olmadığının tespitine, aldığı 59.550 DM karşılığı 57.798,36 TL alacağının en yüksek ticari faiziyle birlikte tahsiline hükmedilmesini talep etmiştir. Mahkeme, davanın reddine karar vermiştir, ancak karar Daire tarafından bozulmuştur. Davalılar vekili karar düzeltme istemiş, ancak Yargıtay ilamında belirtilen gerektirici sebeplere göre, karar düzeltme isteği kabul edilmemiştir. Kararda geçen kanun maddeleri TTK'nın 336. maddesi, HUMK 440. maddesi ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesidir.

11. Hukuk Dairesi 2016/10619 E. , 2018/4188 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Asliye Hukuk Mahkemesi"nce verilen 07/05/2015 gün ve 2013/499 - 2015/224 sayılı kararı bozan Daire"nin 21/04/2016 gün ve 2015/9160 - 2016/4494 sayılı kararı aleyhinde davalılar vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, davalıların her istendiği an geri ödeneceği ve yatırılan paralar karşılığı yüksek faiz verileceği garantisiyle binlerce kişiden para topladıklarını, bu kapsamda müvekkilinden de hisse senedi devir ve kabul sözleşmesi başlıklı belge karşılığında para alındığını, ancak müvekkilince istenmesine rağmen alınan paranın geri ödenmediğini, davalıların eylemlerinin hukuki dayanağının bulunmadığını, TTK, Bankalar Kanunu ve SPK hükümlerinin ihlal edildiğini, anılan kanunlar uyarınca müvekkilinin şirket ortağı yapılmasının mümkün bulunmadığını, şirket yönetim kurulu üyelerinin yürütülen bu faaliyetler nedeniyle defalarca yargılandıklarını ve mahkum edildiklerini, yapılan bu yargılamalar neticesinde şirket defterlerinde bulunan kayıtların gerçeği yansıtmadığının tespit edildiğini, TTK"nın 336. maddesi uyarınca davalı ..."ın da ortaya çıkan zarardan sorumlu olduğunu ileri sürerek, geçerli bir ortaklık ilişkisinin bulunmadığının tespitine, 59.550 DM karşılığı 57.798,36 TL alacağın en yüksek ticari faiziyle birlikte tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davanın reddine dair verilen kararın taraf vekillerince temyizi üzerine karar Dairemizce bozulmuştur.
Davalılar vekili bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davalılar vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalılar vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 14,00 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 314,79 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davalılardan alınarak Hazine"ye gelir kaydedilmesine, 31/05/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.