Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/8945 Esas 2019/5442 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/8945
Karar No: 2019/5442
Karar Tarihi: 22.04.2019

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/8945 Esas 2019/5442 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık taksirle yaralama suçundan mahkum edilmiştir. Temyiz sonucu, sanığın kusur durumuna yönelik sair temyiz itirazları reddedilmiş, ancak hükmün bazı sebeplerden dolayı bozulması gerektiği kabul edilmiştir. Bu sebepler; sanığın hazır bulunmamasına rağmen son sözü verilmesi belirtilerek çelişki yaratan ifadelerin kullanılması, taksitli adli para cezasının ödeme aralığına dair bilgi verilmemesi ve kanuna aykırılık içeren bazı hususlardır. Bu nedenle karar, bozulmuştur.
Kanun maddeleri:
-TCK'nın 89/1, 2-b, 62/1, 52/2-4, 53/6. maddeleri.
-CMK'nın 231. maddesi.
-5320 sayılı Kanunun 8. maddesi.
-1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi.

12. Ceza Dairesi 2017/8945 E. , 2019/5442 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 2-b, 62/1, 52/2-4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın kusur durumuna yönelik yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Sanık tarafından temyiz dilekçesi ekinde katılanın vekili aracılığıyla bildirmiş olduğu 300 TL zararın hükümden önce 22.05.2015 tarihinde katılanın hesabına yatırıldığına dair dekontu ibraz etmesi karşısında, CMK"nın 231. maddesindeki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin hükümlerin suçun niteliği, hükmolunan cezanın türü ve adli sicil kaydı da değerlendirilerek sanığın hukuki durumunun yeniden takdir ve tayinininde zorunluluk bulunması,
2-Son celsede hazır bulunmayan sanığa son söz verildiğinden bahsedilerek çelişki yaratılması,
Kabüle göre de;
Hükmedilen taksitli adli para cezasının hangi aralıklarla ödeneceğinin gösterilmeyerek infazda tereddüt yaratılması,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 22/04/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.