Esas No: 2021/3948
Karar No: 2022/1979
Karar Tarihi: 07.03.2022
Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/3948 Esas 2022/1979 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, bir çocuğun cinsel istismarı suçuyla ilgili olarak verilen bir ilk derece mahkemesi hükmünü değerlendirmiştir. Bu suçla ilgili olarak Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığına davaya katılma hakkı verilmiş olmasına rağmen, Bakanlığa bildirimde bulunulmasının zorunlu olmadığına karar verilmiştir. Ayrıca, suç tarihinde mağdur olan çocuk yaş küçüklüğü nedeniyle vekil tarafından temsil edildiğinden, vekiilin hükmü temyize hakları bulunmamaktadır. Bu nedenle, karar temyiz edilemez ve reddedilir. Bu kararla ilgili olarak 6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanunun 20/2. maddesi ve 5271 sayılı CMK'nın 237/2. maddesi açıklandı.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Beraat
İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanunun 20/2. maddesi uyarınca davaya katılma hakkı bulunan Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığına yokluğunda yapılan yargılamaya ilişkin olarak mahkemelerce re'sen ihbarda bulunulmasının zorunlu olup olmadığı hususunda Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulunca yapılan toplantı sonucunda verilen 13.12.2019 gün ve 2019/6 Esas, 2019/7 sayılı içtihadı birleştirme kararı ile Bakanlığa bildirimde bulunulmasının zorunlu olmadığının kabul edilmesi ve 5271 sayılı CMK'nın 237/2. maddesine göre kanun yolu muhakemesinde davaya katılma talebinde bulunulamayacağının anlaşılması karşısında Bakanlık vekili ile suç tarihinde on beş yaşından küçük mağdurenin velayet hakkına sahip babası müşteki ...’ın, 29.11.2012 günlü duruşmada şikayetinden vazgeçtiğini beyan etmesi karşısında, yaş küçüklüğü nedeniyle tayin edilen vekilin hükmü temyize hakları bulunmadığından, vaki temyiz istemlerinin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi gereğince REDDİNE, 07.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
