Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2013/1277 Esas 2018/2044 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/1277
Karar No: 2018/2044
Karar Tarihi: 27.02.2018

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2013/1277 Esas 2018/2044 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kişinin uyuşturucu madde bulundurma suçundan tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine çarptırıldığını belirtmiştir. Ancak, sanığın yerde bulunan uyuşturucu maddenin kendisine ait olduğunu itiraf ederek suçun ortaya çıkmasına yardım ettiği göz önüne alındığında, etkin pişmanlıkla ilgili TCK'nın 192/3. maddesinin uygulanması gerektiği ancak bu hükmün göz ardı edildiği ortaya çıkmıştır. Bu nedenle, sanığın temyiz itirazları yasal dayanağındadır ve karar bozulmuştur. Kanun maddesi olarak, Türk Ceza Kanunu'nun 192/3. maddesi örnek gösterilebilir. Bu maddeye göre, suç failleri etkin pişmanlık gösterdikleri takdirde, ceza hafifletilebilir veya kaldırılabilir.

10. Ceza Dairesi 2013/1277 E. , 2018/2044 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile aşağıda belirtilenin dışında yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Beyanıyla yerde bulunan uyuşturucu maddenin kendisine ait olduğunu söyleyerek suçunun ortaya çıkmasına hizmet ve yardımda bulunan sanık hakkında etkin pişmanlıkla ilgili TCK"nın 192/3. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, hükmün BOZULMASINA, 27.02.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.