Yargıtay - 213 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/1532 Esas 2018/3560 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/1532
Karar No: 2018/3560
Karar Tarihi: 16.04.2018

213 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/1532 Esas 2018/3560 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın 2006, 2007 ve 2008 yıllarında sahte fatura düzenlemek suçundan mahkumiyetine karar verilmiştir. Temyiz itirazları incelendiğinde, Anayasa Mahkemesinin bir iptal kararı gözetilerek karar verilmiştir. Deliller incelenip suçun sübutu kabul edilmiş, cezalar belirlenmiştir. İlk suçla ilgili olarak temyiz itirazları reddedilmiştir. Sanığın 2005 yılında sahte fatura düzenlemek suçuna ilişkin temyiz itirazları ise kabul edilmiş, bu suçun zamanaşımı gerçekleştiği için davanın düşmesine karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53, 66/1-e, 67/4 maddeleri
- 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'un 9. maddesi
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 223/8. maddesi
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 321 ve 322. maddeleri.

11. Ceza Dairesi 2018/1532 E. , 2018/3560 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 213 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

1- Sanık hakkında "2006, 2007 ve 2008 takvim yıllarında sahte fatura düzenlemek" suçuna ilişkin sanık müdafiinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Bozma kararına uyularak yapılan yargılamada, toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın suçlarının sübutu kabul oluşa, soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin, cezaları artırıcı sebebin nitelik ve derecesi takdir kılınmış ve incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
2- Sanık hakkında "2005 takvim yılında sahte fatura düzenlemek" suçuna ilişkin sanık müdafiinin temyiz itirazlarının incelenmesinde ise;
Bozma kararına uyularak yapılan yargılamada, sahte fatura düzenleme suçunda suç tarihinin en son düzenlenen fatura tarihi olduğu, buna göre 2005 takvim yılında düzenlenen en son fatura tarihinin 31.12.2005 olarak kabul edilerek yapılan incelemede; 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 7 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddeleri hükmü karşısında; sanığa yüklenen “2005 takvim yılında sahte fatura düzenlemek” suçunun, suç tarihi itibariyle yürürlükte bulunan yasa maddesinde öngörülen cezasının türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı Kanunun 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen olağanüstü dava zamanaşımının suçun işlendiği 31.12.2005 tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış ve sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, sair yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden aynı Yasanın 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak sanık hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 5237 sayılı TCK"nın 66/1-e, 67/4 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri uyarınca DÜŞMESİNE, 16.04.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.