MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1-Sanık hakkındaki hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Dosya içeriği, şikayetçi beyanı ve yakalama tutanağına göre; hırsızlığın 22.11.2013 saat 23:00 ile 23.11.2013 saat 02:15 arasında gerçekleştiği, UYAP"tan alınan güneşin doğuş ve batış çizelgesine göre, suç tarihinde gece vaktinin saat 17:31"de başladığı ve saat 05:39’da bittiği, bu suretle hırsızlık suçunun gece vakti işlendiğinin anlaşılması karşısında, sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 143. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
2- Sanık hakkındaki mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Sanığın şikayetçiye ait otomobilin kapısını zorlayarak açtıktan sonra direksiyon kutusunu kırıp içindeki kabloları keserek düz kontak yapmak suretiyle suça konu araca zarar verdiğinden bahisle, mala zarar verme ve
hırsızlık suçlarından mahkumiyetine karar verilmiş ise de; hırsızlık suçunun konusu olan araç ile mala zarar verme suçunun konusunun aynı olması ve korunan hukuki yararın tek olması karşısında, ayrıca mala zarar verme suçunu oluşturmayacağı gözetilmeden sanık hakkında mala zarar verme suçundan beraati yerine mahkumiyetine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 22.01.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.