Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/8904 Esas 2019/5430 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/8904
Karar No: 2019/5430
Karar Tarihi: 22.04.2019

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/8904 Esas 2019/5430 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme sanığın taksirle yaralama suçundan mahkumiyetine karar verdi. Sanığın motosiklete bindiği sırada kusur durumu eksik değerlendirilmişse de mahkeme kendisini suçlu buldu. Ancak, sanığın hapis cezası ertelenmiş olsa bile, denetim süresi içinde kasıtlı bir suç işlemesi durumunda TCK’nın 51/2 maddesi uygulanması gerektiği, CMK’nın 232/6 maddesine aykırı davranıldığı gerekçesiyle hükmün BOZULMASINA karar verildi. Ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen hususların aynı kanunun 322. maddesi gereğince düzeltildikten sonra hüküm ONAYLANDI. Kanun maddeleri TCK’nın 89/1, 2-b-e, 62, 51/1-2-3-8 ve CMK’nın 232/6, 322. maddeleridir.

12. Ceza Dairesi 2017/8904 E. , 2019/5430 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/1, 2-b-e, 62, 51/1-2-3-8. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiin, katılanın rızası ile sanığın motosikletine bindiğine, sanığın kusur durumunun eksik değerlendirildiğine yönelik temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Tayin edilen hapis cezası ertelenen sanığın, denetim süresi içinde kasıtlı bir suç işlemesi halinde, ertelenen cezanın kısmen veya tamamen infaz kurumunda çektirilmesine karar verilmesi sırasında uygulama maddesi olan TCK’nın 51/7. maddesi yerine TCK’nın 51/2 maddesi gösterilmesi suretiyle CMK’nın 232/6. maddesine aykırı hareket edilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususlarda, aynı kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hüküm fıkrasının 1 ile numaralandırılan altıncı bendinde yer alan “TCK’nın 51/2” ibaresi çıkarılarak “TCK’nın 51/7” ibaresinin yazılması, suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 22.04.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.