Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/1879 Esas 2019/4672 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/1879
Karar No: 2019/4672
Karar Tarihi: 24.06.2019

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/1879 Esas 2019/4672 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Adana 11. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen 02.05.2018 tarihli karar, TCK’nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK’nın 62/1, 53/1-2-3, 58/9, 63 maddeleri gereğince sanığın silahlı terör örgütüne üye olduğu gerekçesiyle mahkumiyete hükmedildi. Ancak Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen hüküm temyiz edildi. Yargıtay 16. Ceza Dairesi de incelediği dosyada, ByLock tespit değerlendirme tutanağı eksik olduğu için hüküm reddedilmedi, ancak yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun yapıldığı ve hükme esas alınan delillerin hukuka uygun bir şekilde elde edildiği belirlendi. Vicdani kanının doğru olduğu ve sanığın suçun sübutuna ilişkin yeterli delil olduğu sonucuna varılarak, temyiz davası esastan reddedildi ve hüküm onandı. Son olarak, kararda geçen kanun maddeleri şu şekildedir: TCK’nın 314/2 (silahlı terör örgütüne üyelik suçu), 3713 sayılı Kanunun 5/1 (terör örgütü propagandası yapma suçu), TCK’nın 62/1 (kasten öldürme suçu), 53/1-2-3 (suç işlendiğinde cezanın indirilmesi, artırılması veya hafifletilmesi durumları), 58/9 (cezanın ertelenmesi), ve

16. Ceza Dairesi 2019/1879 E. , 2019/4672 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi : Adana 11. Ağır Ceza Mahkemesinin 02.05.2018 tarih ve 2018/4 - 2018/170 sayılı kararı
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK’nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK’nın 62/1, 53/1-2-3, 58/9, 63 maddeleri gereğince mahkumiyete ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığın ByLock kullanıcısı olduğuna dair ayrıntılı ByLock tespit değerlendirme tutanağının getirtilmeden hüküm kurulması, dosyadaki diğer delillerin suçun sübutu açısından yeterli olduğu görülmekle sonuca etkili bulunmamıştır.
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Adana 11. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için Adana Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 24.06.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.