Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki alacaklı vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Sair temyiz itirazları yerinde değil ise de,
4949 sayılı Kanunla değişik İİK"nun 169/a-6. madde hükmü aynen "borçlunun itirazının icra mahkemesince esasa ilişkin nedenlerle kabul edilmesi halinde kötüniyetli veya ağır kusuru bulunan alacaklı takip konusu alacağın %20"sinden aşağı olmamak üzere tazminata mahkum edilir" hükmünü içermektedir.
Yasal bu düzenleme karşısında, borca itirazında kısmen haklı çıkan borçlu lehine arttırım nedeni gösterilmeden alacaklının %20"nin üstünde %40 oranında tazminata mahkum edilmesi isabetsiz olduğu gibi karar harcı ile takdir edilen vekalet ücretlerinin mahtu yerine nispi olarak hüküm altına alınması da doğru görülmemiştir.
SONUÇ  : Alacaklı vekilinin temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK 366 ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 16.02.2006 gününde oybirliğiyle karar verildi.