Yargıtay - Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2017/5550 Esas 2018/47 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/5550
Karar No: 2018/47
Karar Tarihi: 22.01.2018

Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2017/5550 Esas 2018/47 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada sanık, karşılıksız yararlanma suçundan yargılandı. Ancak sanık, beraat kararı aldı. Mahkeme, sanığın 06.03.2006 ve 15.04.2006 tarihlerindeki eylemlerine uyan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 163/3, 43/1 maddelerinde tanımlanan suç için öngörülen cezanın türü ve üst sınırına göre hesaplanan 8 yıllık zamanaşımının dolmuş olduğunu tespit etti. Ayrıca, sanığın 13.09.2006 tarihli eylemine uyan aynı kanunun 163/3. maddesinde tanımlanan suç için öngörülen cezanın türü ve üst sınırına göre hesaplanan 8 yıllık zamanaşımının da geçmiş olduğu belirtildi. Bu nedenle mahkeme, sanık hakkında beraat kararı verdi. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 163/3, 43/1 ve 66/1-e maddeleri, 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu'nun 322. maddesi ve 5271 sayılı Ceza Muhakemeleri Kanunu'nun 223/8. maddesi.

2. Ceza Dairesi 2017/5550 E. , 2018/47 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Karşılıksız yararlanma
HÜKÜM : Beraat

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanık ...’nın 06.03.2006 ve 15.04.2006 tarihli eylemlerine uyan 5237 sayılı TCK"nın 163/3, 43/1 maddesinde tanımlanan suç için öngörülen cezanın türü ve üst sınırına göre, aynı Yasa"nın 66/1-e maddesine göre hesaplanan 8 yıllık zamanaşımının, sanık ... hakkında mahkumiyet hükmünün verildiği 29/05/2008 gününden inceleme tarihine kadar geçmesi ve sanık ...’ın 13.09.2006 tarihli eylemine uyan 5237 sayılı TCK"nın 163/3. maddesinde tanımlanan suç için öngörülen cezanın türü ve üst sınırına göre, aynı Yasa"nın 66/1-e maddesine göre hesaplanan 8 yıllık zamanaşımının, sanık ...’in sorgusunun yapıldığı 10/09/2009 gününden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanıklar hakkında açılan kamu davalarının 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddesi gereğince DÜŞÜRÜLMESİNE, 22/01/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.