Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/3456 Esas 2018/2014 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/3456
Karar No: 2018/2014
Karar Tarihi: 26.02.2018

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/3456 Esas 2018/2014 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan açılan davada, mahkeme suçun kanıtlanamaması nedeniyle sanığın beraatine karar vermemiş ve tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet kararı vermiştir. Ancak sanığın temyiz isteği kabul edilerek ret kararı kaldırılmış ve yapılan incelemede suçun kanıtlanamaması nedeniyle mahkûmiyet kararı bozulmuştur.
Kanun maddeleri:
- Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçu: Türk Ceza Kanunu'nun 191. maddesi
- Tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri: Türk Ceza Kanunu'nun 64/A maddesi
- Temyiz: CMK'nin 310. maddesi

10. Ceza Dairesi 2017/3456 E. , 2018/2014 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : a)Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet
b) Temyiz isteğinin reddi

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Gerekçeli kararın tebliği tarihinde ceza infaz kurumunda hükümlü olarak bulunan sanığın, konutunda yengesine yapılan 10/09/2009 tarihli tebligatın geçersiz olması nedeniyle, sanığın temyiz isteğinin öğrenme üzerine ve süresinde olduğunun kabulü ile 11/11/2009 tarihli ret kararı kaldırılarak yapılan incelemede:
Üzerinde herhangi bir uyuşturucu ya da uyarıcı madde ele geçirilemeyen, suç tarihi ve öncesi uyuşturucu madde kullandığı teknik yöntemlerle saptanmayan sanığın, mahkemede kabul etmediği soruşturma aşamasındaki ifadesinde daha önce kullandığını söylediği maddelerin de ele geçmemesi nedeniyle, niteliklerinin belirlenmesi mümkün olmadığından; atılı suçu işlediğine dair her türlü şüpheden uzak, yeterli ve kesin delil bulunmadığı gözetilmeden beraati yerine mahkûmiyetine karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, hükmün BOZULMASINA, 26.02.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.