Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/8906 Esas 2019/5419 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/8906
Karar No: 2019/5419
Karar Tarihi: 22.04.2019

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/8906 Esas 2019/5419 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık taksirle yaralama suçundan mahkum edilmiştir. Ancak yapılan yargılamaya ve toplanan delillere göre, sanığın kusurunun bulunmadığına ve beraat etmesi gerektiğine hükmedilmiştir. Temyiz itirazları reddedilmiştir. Ancak kararda sanığın ceza miktarının hesaplanmasında bir hata yapıldığı ve cezasının yeniden hesaplanması gerektiği belirtilmiştir. Sanık hakkında TCK'nın 89/1. maddesi uyarınca belirlenen 270 gün karşılığı adli para cezası üzerine 89/2-b maddesi uyarınca 1/2 artırım yapıldıktan sonra belirlenen 405 gün karşılığı adli para cezasından 1/6 oranında takdiri indirim uygulanarak 337 gün karşılığı adli para cezası ile cezalandırılması gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenle karar BOZULMUŞTUR. Ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, kararın düzeltildikten sonra onanmasına karar verilmiş ve TCK'nın 89/1, 2-b, 62, 52/2-4 maddelerinin sanık hakkında uygulandığı belirtilmiştir.

12. Ceza Dairesi 2017/8906 E. , 2019/5419 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/1, 2-b, 62, 52/2-4 maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık ve katılan tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın kusurunun bulunmadığına, beraat etmesi gerektiğine, hakkında takdiri indirim nedenleri uygulanırken erteleme hükümlerinin uygulanmamasının çelişkiye neden olduğuna, hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanmamasının yerinde olmadığına, katılanın, zararının giderilmemesine rağmen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kanun hükümlerinin sanığa uygulanmasının yerinde olmadığına, verilen kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna yönelik temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında TCK"nın 89/1. maddesi uyarınca belirlenen 270 gün karşılığı adli para cezasında aynı kanunun 89/2-b maddesi uyarınca 1/2 artırım yapıldıktan sonra belirlen 405 gün karşılığı adli para cezasından 1/6 oranında takdiri indirim uygulandıktan sonra sanığın 337 gün karşılığı adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmesi gerekirken, hesap hatası neticesinde 254 gün karşılığı adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın ceza miktarının hesaplanmasına ilişkin temyiz itirazı yerinde görülerek hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının "ikinci" paragrafında bulunan “305" ibaresinin hükümden çıkarılarak yerine “405” ibaresinin eklenmesi, "üçüncü" paragrafında yer alan "254" ibaresinin hükümden çıkarılarak yerine " 337 " ibaresinin eklenmesi, "dördüncü" paragrafında yer alan "254 tam gün karşılığı toplam 5080 T.L." ibaresinin hükümden çıkarılarak yerine "337 tam gün karşılığı toplam 6740 TL" ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 22.04.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.