Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2016/15805 Esas 2017/5780 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi

KARAR

Dava iş kazasından doğan maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
Davacılar vekili dava dilekçesi ile HMK 389. Maddesi uyarınca ihtiyati tedbir talebinde bulunmuştur.
Mahkeme 18.05.2016 tarihli ara kararı ile ihtiyati tedbir talebinin reddine karar vermiştir.Karar davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
HMK’nun 391. ve 394. maddelerinde geçen “kanun yolu” ibaresi ile kastedilenin istinaf yolu olduğu, Geçici 3.madde yollamasının sadece HUMK’nun temyize ilişkin hükümlerini kapsadığı ve ihtiyati tedbire ilişkin kararların nihai nitelikte kararlardan olmadığı, ayrıca bu konuda özel bir düzenlemenin de bulunmadığı gözetildiğinde bu tür kararların temyiz yolu kapsamında incelenemeyeceği temyizi kabil olmadığı anlaşılmaktadır.Nitekim YİBBGK "nun 21.02.2014 tarih ve 2013/1 Esas, 2014/1 Karar sayılı kararıda bu doğrultudadır.
Somut olayda davacılar vekilinin ihtiyati tedbir talebinin reddine ilişkin ilk derece mahkemesinin ara kararına yönelik temyiz başvurusunun söz konusu kararın temyizi kabil olmadığından temyiz isteminin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin temyiz isteminin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya iadesine 06.07.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.