Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/1204 Esas 2019/5417 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/1, 2-b, 31/3, 62, 50/1-f, 50/6 maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan suça sürüklenen çocuğun mahkumiyetine ilişkin hüküm, suça sürüklenen çocuk müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
25.01.2015 saat: 10:10’ da, meskun mahalde, iki yönlü, kuru, düz asfalt yolda, ehliyetsiz olan suça sürüklenen çocuk sevk ve idaresindeki motosiklet ile seyrederken, yolun kenarında park halinde bulunan araçların yanında yol üzerinde, suça sürüklenen çocukla aynı istikamette arkası dönük vaziyette katılan yayaya çarpması sonucu katılanın basit tıbbi müdahale ile giderilemez, orta 2. derece kemik kırığı oluşacak şekilde yaralanmasına neden olduğu olayda; 18.02.2015 tarihli Gaziantep Adli Tıp Kurumundan alınan raporda; mağdurun organlarının sürekli zayıflaması ya da işlevinin yitirilmesi açısından 3 ay sonra muayenesini gerektiği anlaşılmakla, katılanın organlarının işlevinin zayıflaması ya da organ kaybı şeklinde yaralanması olup olmadığı konusundaki kati raporun düzenlenmesi neticesinde, suça sürüklenen çocuğun hukuki durumunun tayin ve takdiri gerektiği gözetilmeksizin eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, suça sürüklenen çocuk müdafiin, kusur durumu tepsit edilmeden eksik inceleme ile karar verildiğine, verilen kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA; 22.04.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.