Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/9535 Esas 2019/13010 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/9535
Karar No: 2019/13010
Karar Tarihi: 22.10.2019

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/9535 Esas 2019/13010 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hırsızlık suçundan mahkum edilmiştir. Temyiz başvurusu incelendiğinde, suçun sanık tarafından işlendiği kabul edilmiş ve mahkumiyet kararı onanmıştır. Ancak, suçun niteliği ve cezanın belirlenmesinde malın değerinin az olmasının dikkate alınması gerektiği vurgulanmıştır. Hakim, malın değerinin az olması sebebiyle cezada indirim yapabilir ancak keyfiliğe kaçmadan somut olayı değerlendirmeli ve yasal gerekçe göstermelidir. Sanığın suç tarihinde çaldığı ürünlerin maddi değerleri araştırılmadan ceza tayin edilmesi hatalı olmuştur. Ayrıca, TCK'nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak Anayasa Mahkemesi tarafından verilen iptal kararlarının da değerlendirilmesi gerektiği vurgulanmıştır. Kanun maddeleri: TCK'nın 61/1, 145, 3. maddeleri.

17. Ceza Dairesi 2019/9535 E. , 2019/13010 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-5237 sayılı TCK"nun 61/1. maddesine göre malın değerinin az ya da çok olması, cezanın temel cezanın belirlenmesinde alt sınırdan uzaklaşmak için bir kriter olup, hırsızlık suçuna konu malın değerinin az olmasının TCK"nun 145. maddesinde ayrı olarak düzenlenmesi, kanun koyucunun hırsızlık suçunda malın değerinin az olmasına verdiği önemi göstermektedir.
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 15.12.2009 gün ve 6/242-291 sayılı içtihadında belirtildiği üzere, "...daha çoğunu alabilme olanağı varken yalnızca gereksinimi kadar ve değer olarak az olan şeyi alma" görüşünün, TCK"nun 145. madde uygulamasında bütünüyle reddedilmesi mümkün değil ise de, maddenin yalnızca bu tanımlamayla sınırlandırılması da olanaklı değildir. 145. maddenin gerek ilk şekli, gerekse değiştirilmiş biçimi; ortak tanımlama ile, hırsızlık suçunun konusunu oluşturan değerin az olmasını temel almaktadır. TCK"nun 145. maddesine göre, faile verilen cezada indirim yapılabilmesi için malın değerinin az olması yeterli olup, hâkim indirim oranını TCK"nun 3. maddesinde öngörüldüğü üzere “İşlenilen fiilin ağırlığıyla orantılı” olacak şekilde saptamalıdır. Değer azlığı nedeniyle ceza vermekten vazgeçme kararı verilecek ise; malın değerinin azlığı yanında “Suçun işleniş şekli ve özellikleri” de dikkate alınmalıdır.
TCK"nun 145. maddesinin uygulanmasında hâkime takdir hakkı tanınmış olup, hâkim takdir hakkını kullanırken keyfiliğe kaçmadan, her somut olaya uygun, yasal ve yeterli gerekçe göstermek suretiyle uygulama yapmalıdır.
Somut olayda ise; sanığın suç tarihinde 3 adet galvaniz saçlarını çaldığının anlaşılması karşısında; suça konu eşyaların olay tarihindeki halleri ile maddi değerleri araştırılarak sonucuna göre sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nun 145. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2-T.C. Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının da değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ın temyiz nedenleri yerinde görülmekle, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 22/10/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.