Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/10456 Esas 2018/4164 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Asliye Ticaret Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 14/04/2016 tarih ve 2014/552-2016/290 sayılı kararın duruşmalı olarak incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş olup, duruşma için belirlenen 29.05.2018 günü hazır bulunan davacı vekili Av. ... ile davalı vekili Av. ... dinlenildikten sonra duruşmalı işlerin yoğunluğu ve süre darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması ileriye bırakıldı. Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı ile 28/11/2008 tarihinde 30/11/2009 tarihine kadar geçerli olmak üzere temizlik hizmeti sözleşmesi tanzim ettiklerini, yükümlülüklerini yerine getirdikleri ve ..."dan teminat mektubunun iadesinde mahzur bulunmadığına dair belge aldıkları halde işçilerin açmış olduğu davalar gerekçe gösterilerek iade taleplerinin kabul edilmediğini ileri sürerek, teminat mektubunun iadesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, teminat mektubunun süresinin 01/01/2011 tarihinde dolduğunu, davanın konusuz kaldığını, işçilerin ücret ve haklarından davacının sorumlu olduğunu, davacının sözleşme çerçevesinde işçilerin haklarını ödemediğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, uyulan bozma ilamı ve dosya kapsamına göre; taraflar arasındaki 21/11/2008 tarihli hizmet alımı sözleşmesi kapsamında davalıya ait işyerlerinde davacının çalıştırdığı işçilerin Karaman ve Konya İş Mahkemelerinde açtıkları davalar nedeni ile, davası kesinleşen işçilere davalı tarafça 46.154,43 TL ödeme yapıldığı, davalının iade edilmeyen kesin teminat mektubu hariç olmak üzere davacıdan 16.694,43 TL bakiye alacağı olduğu, davalının davaya konu teminat mektubunu davacıya iade etmemesinde haklı bulunduğu, teminat mektubunun davacıya iade edilmemesinde bir usulsüzlük olmadığı gerekçesiyle; davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.

SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, takdir olunan 1.630,00 TL duruşma vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine, aşağıda yazılı bakiye 6,70 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 31/05/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.