Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/9285 Esas 2019/5410 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/1-4, 62/1, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dosya kapsamından, müştekilerin kolluk ifadelerinde uzlaşmak istemediklerini beyan etmeleri karşısında, tebliğnamedeki bozma öneren görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın yemek dağıtımı yapan şirketin yetkili müdürü olduğu, olay günü sabah saat 9.30 da, katılanların çalıştığı matbaa şirketine sebze çorbası, tavuk döner, pilav ve ayranı öğle yenmek üzere teslim ettiği, matbaa şirketi çalışanlarının bir kısmının olayın ertesi günü cumartesi karın ağrısı, ishal ve kusma şikayeti ile hastaneye gittikleri ve doktor raporlarında besin zehirlenmesi teşhisi konulduğu olayda; müştekilerin yedikleri gıdalara ait örneklerin laboratuvar analizi bulunmadığı, doktor raporunda kusma, ateş ve ishal şikayetinden bahsedilse de bunun gıda zehirlenmesinden kaynaklandığına dair hasta şikayeti dışında tıbbi bir tespit bulunmadığı göz önüne alındığında, olay günü meydana gelen gıda zehirlenmesinin, yemek şirketinden temin edilen yemeklerden kaynaklanıp kaynaklanmadığının kuşkuya yer bırakmayacak şekilde tespit edilmemesi karşısında; sanığın atılı suçtan beraatine karar verilmesi gerekir iken, yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi;
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 22.04.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.