Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/9275 Esas 2019/5403 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/9275
Karar No: 2019/5403
Karar Tarihi: 22.04.2019

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/9275 Esas 2019/5403 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık taksirle yaralama suçundan mahkum edilmiş ancak mağdur olan vekilin şikayetinden vazgeçmesi nedeniyle sanığın hukuki durumu belirsiz hale gelmiş. Mahkeme, sanığın vazgeçmeyi kabul edip etmediği beyanı alınmadan hüküm verildiği gerekçesiyle kararı bozmuştur. Kanun maddeleri ise şöyledir: TCK'nın 89/1, 89/2-b, 52/2-4, 73/6 ve CMUK'un 321. maddeleri.

12. Ceza Dairesi 2017/9275 E. , 2019/5403 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/1, 89/2-b, 52/2-4. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın üzerine atılı taksirle yaralama suçu, TCK"nın 89. maddesinde hükme bağlanmış olup aynı maddenin 5. fıkrası gereğince, 1. fıkra kapsamı dışında bulunan bilinçli taksir hali hariç şikayete tabi olduğu, vekaletnamesinde davadan feragat yetkisi bulunan katılan vekilinin hükümden sonra 04.01.2018 havale tarihli dilekçeyle, sanık hakkındaki şikayetinden vazgeçtiğini bildirmiş olması karşısında, sanığın TCK"nın 73/6. maddesi gereğince şikayetten vazgeçmeyi kabul edip etmediğine dair beyanı alınarak, sonucuna göre hukuki durumunun takdir ve tayin edilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebebten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 22.04.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.