Hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2019/12668 Esas 2019/15638 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/12668
Karar No: 2019/15638
Karar Tarihi: 06.11.2019

Hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2019/12668 Esas 2019/15638 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir hakaret davasında sanık mahkum edildi. Dosya temyiz edilince Yargıtay 18. Ceza Dairesi tarafından incelendi. Daire, hakaret suçunun uzlaşmaya tabi olmadığını ancak suçun işlendiği tarihte uzlaşmaya tabi olduğunu belirtti. Yargıtay, dosyada yer alan kararda bazı hukuka aykırı durumların bulunduğunu tespit etti. Kararın başlığında katılanın kimlik bilgilerinin yer almaması, suçun kimin tarafından işlendiğinin belirtilmemesi gibi hususlar eleştirildi. Ayrıca, sanığın yaralamadan dolayı daha önce mahkum edilmiş olması nedeniyle hakaret suçundan ceza verilemeyeceği, ancak hüküm fıkrasında hapis cezası uygulanması şeklinde bir çelişki bulunduğu belirtildi. Bu nedenlerle karar bozuldu ve dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine karar verildi.
Kanun maddeleri:
- 5918 sayılı Kanun'un 8. maddesi
- CMK'nın 253/3. maddesi
- TCK'nın 125/1. ve 129/2. maddeleri
- CMK'nın 223/4. maddesi
- TCK'nın 43. maddesi
- 6763 sayılı Yasa

18. Ceza Dairesi 2019/12668 E. , 2019/15638 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler, gerekçe içeriğine göre ve 5918 sayılı Kanun"un 8. maddesiyle CMK"nın 253/3. maddesine eklenen cümlenin yürürlüğe girdiği 09/07/2009 tarihinden önce işlenmesi nedeniyle uzlaşmaya tabi olmayan suçla birlikte işlenen hakaret suçunun uzlaşma kapsamında olması dolayısıyla bozmadan önce birleşen, Bergama Sulh Ceza Mahkemesi"nin 11/03/2010 tarihli, 2008/339 E. ve 2010/227 E. sayılı dosyasında, kovuşturma aşamasında yapılan uzlaşma teklifinin usulüne uygun olduğu ve Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 25/10/2018 tarihli 2018/4-394 esas ve 2018/478 sayılı kararında belirtildiği üzere; 6763 sayılı Yasa değişikliğinden önce de uzlaştırma kapsamında olan TCK’nın 125/1. maddesinde düzenlenen hakaret suçuna ilişkin olarak usulüne uygun yerine getirilmiş olan uzlaştırma işlemlerinin yenilenmesinin gerekmediğinin anlaşılması karşısında; tebliğnamede bu yönde yer alan düşünceye iştirak edilmeyerek yapılan incelemede, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Sanığın 27/04/2008 tarihli hakaret eyleminde, katılan hakkında; sanığa yönelik aynı tarihli yaralama eylemi nedeniyle mahkumiyet kararı verilmiş olması karşısında; TCK’nın 129/2. maddesindeki “Bu suçun, yaralama suçuna tepki olarak işlenmesi halinde, kişiye ceza verilmez” şeklindeki emredici düzenlemeye aykırı olarak, CMK"nın 223/4. maddesi gereğince “ceza verilmesine yer olmadığına” karar verilmesi gerektiği gözetilmeyerek, TCK"nın 129/1. maddesi uygulanıp, aynı Kanun"un 43. maddesinin tatbik edilmesi suretiyle ceza tayin edilmesi,
2- Gerekçeli kararda sanık hakkında seçimlik cezalardan adli para cezası tercih edildiği belirtilmesine karşın, hüküm fıkrasında hapis cezası uygulanmak suretiyle çelişkiye yol açılması,
3- Karar başlığında katılanın kimlik bilgilerinin gösterilmemesi ve gerekçe içeriğinde suçun kime karşı işlendiğinin belirtilmemesi,
Kanuna aykırı ve sanık ..."ün temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnamedeki isteme uygun olarak HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 06/11/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.