Kasten yaralama - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2021/463 Esas 2021/838 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2021/463
Karar No: 2021/838
Karar Tarihi: 10.02.2021

Kasten yaralama - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2021/463 Esas 2021/838 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanığın babasının önceden darp edildiğini öğrenmesiyle olay yerine gittiği ve yaşanan karşılıklı kavgada katılına levye ile vurarak yaraladığı iddiasıyla hakkında kasten yaralama suçundan dava açılmıştır. Mahkeme, eylemin meşru savunma kapsamında olduğunu belirterek sanığın beraatine karar vermiştir. Ancak, hükmün temyiz edilmesi sonucunda Yargıtay tarafından, eylemin haksız tahrik oluşumu hükümlerine aykırı olduğu ve sanığın mahkumiyeti gerektiği belirtilerek hükmün bozulmasına karar verilmiştir. Hüküm, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 25/1. maddesi gereğince meşru müdafaa sınırları içinde olduğu, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 223/2-d maddesi uyarınca sanık hakkında beraat kararı verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde ceza verilmesine yer olmadığına karar verildiği için değiştirilmiştir.

1. Ceza Dairesi 2021/463 E. , 2021/838 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Ceza verilmesine yer olmadığına

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
1) Oluşa ve tüm dosya kapsamına göre, sanığın, babası ..."ın olaydan önce katılan ve yakınları tarafından darp edildiği öğrenmesi üzerine katılanın ikametinin önüne gittiği, olay yerinde bulunan sanık ve katılanın mensup olduğu aileler arasında çıkan karşılıklı kavga esnasında sanığın, katılana levye ile vurarak basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaraladığı olayda, 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin de tartışılarak sanığın mahkumiyetine karar verilmesi gerekirken, eylemin meşru savunma sınırları içerisinde kaldığından söz edilerek yasal ve yerinde olmayan gerekçeyle yazılı şekilde beraatine karar verilmesi,
2) Sanığın eyleminin 5237 sayılı TCK" nin 25/1. maddesi gereğince meşru müdafaa sınırları içinde kaldığından, 5271 sayılı CMK" nin 223/2-d maddesi uyarınca sanık hakkında beraat kararı verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 10.02.2021 gününde oy birliğiyle karar verildi.