Fuhuş - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/20202 Esas 2020/12935 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Fuhuş
HÜKÜM : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi, kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü.
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler, gerekçe içeriğine göre ve suçtan zarar gören Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığının temyiz talebi, katılma isteği niteliğinde kabul edilerek, CMK’nın 237/2. maddesi uyarınca Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığının katılan, vekilinin de katılan vekili olarak davaya kabulüne karar verilerek, yapılan incelemede;
1- İddianame anlatımı ile müşteki ifadesinde sanığın, müştekiye yönelik fuhuş eylemini 2011 ila 2013 yılları arasında değişik illerde gerçekleştirdiğinin belirtilmiş olması ve dosya kapsamına göre sanığın 2013 yılı Ocak ayına kadar ki fuhuş eylemlerini Adana ilinde gerçekleştirmesi nedeniyle bu ana kadar ki eylemlerine dair soruşturma evrakının tefrik edilerek Adana Cumhuriyet Başsavcılığına gönderilmesi, müştekiye yönelik fuhuş eyleminin farklı zamanlarda işlendiğinin iddia edilmiş olması nedeniyle de isnadın sübuta ermesi halinde atılı suçtan kurulacak hükümde zincirleme suç hükümlerinin uygulanacak olması karşısında, Adana Cumhuriyet Başsavcılığına tefrik edilerek gönderilen soruşturma neticesinde açılan bir kamu davası olup olmadığının araştırılması, dava açıldığının anlaşılması halindeyse dosyanın incelenerek, karar verilip verilmediğinin tespit edilmesi, karar verilmesi ve kesinleşmiş olması halinde dosyanın tasdikli bir suretinin dosya arasına alınması, derdest olması halindeyse birleştirme kararı verilerek oluşacak yeni duruma göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi ve eylemin sübuta ermesi halindeyse, sanık hakkında tek hüküm kurulup, TCK’nın 43/1. maddesinin uygulanmasına karar verilmesi gerektiği hususu gözetilmeden, eksik inceleme neticesinde hüküm kurulması,
2- Hapis cezasının kanuni sonucu olarak TCK’nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarının uygulanmasına karar verilmemesi,
Kanuna aykırı ve sanık ... müdafii ile katılan ... vekilinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnameye uygun olarak HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 21/10/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.