Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2018/2068 Esas 2018/5298 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı isteminin özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin 10.01.2002-23.01.2014 tarihleri arası davalı işyerindeki satış müdürlüğü bünyesinde nokta yöneticisi olarak çalıştığını, çalıştığı süre boyunca fazla çalışma ücretlerinin ödenmediğini beyanla fazla mesai alacağını talep etmiştir.
Davalı cevabının özeti:
Davalı vekili, davacının esnek çalışma saatlerine dayalı olarak çalıştığını, satış primi ödendiğini beyanla davanın reddini savunmuştur.
Yerel Mahkeme kararının özeti:
Mahkemece, bozma ilamına uyma kararı verilerek yapılan yargılama sonucunda, yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar davacı ve davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Somut olayda dosya içeriğinden davacı işçinin, 01.10.2002-23.01.2014 tarihleri arasında davalı işyerinde çalıştığı, mahkemece davacının fazla mesai ücretinin, tanık beyanlarına göre tüm çalışma süresince haftada on buçuk saat fazla çalıştığı kabulü ile hesaplandığı anlaşılmıştır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda, dosya içerisinde, işyerindeki çalışma düzenini gösterir işyeri kayıtlarının bulunmadığı, davacının fazla çalışmalarının tanık beyanlarına göre tespit edildiği, dinlenen tanıklardan ..."ın işyerinde çalışmadığı dolayısıyla çalışma koşullarını bilemeyeceği, tanık ..."ın davalı işyerinde davacı ile birlikte üç yıl çalıştığını beyan ettiği, tanık ...’nın davalı işyerinde davacı ile birlikte bir buçuk yıl çalıştığını beyan ettiği, tanık ...’in ise davalı işyerinde davacı ile birlikte 2008 yılından 2013 yılının sonuna kadar altı yıl çalıştığını beyan ettiği, tanıkların davacı ile birlikte çalıştığı süreler dikkate alındığında, hizmet süresinin tamamında çalışma düzenini bilebilecek durumda olmadıkları anlaşılmaktadır. Hal böyle iken tanıkların çalışma sürelerine göre davacının fazla çalışmalarını davalı tanığı ... ile birlikte çalıştığı süre ile sınırlı olarak ispatladığı, buna göre davacının 2008 yılından önceki fazla çalışmalarını ispatlayamadığı gözetilmeksizin yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olmuştur.
SONUÇ: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 01.03.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.






F.K.