Hırsızlık suçundan sanık ... hakkında yapılan duruşma sonunda; sanığın mahkumiyetine dair İstanbul 50. Asliye Ceza Mahkemesi’nden verilen 06.03.2014 tarih, 2013/395 - 2014/119 sayılı hükmün başka suçtan Silivri 5 No’lu L Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumu’nda hükümlü olarak bulunan sanığın yüzüne karşı tefhim edilmesinden sonra sanık tarafından 23/04/2014 tarihli dilekçe ile mahkumiyet hükmünün temyizi üzerine, temyiz isteminin süresinde olmadığından mahkemece 29/04/2014 tarihli ek karar ile temyiz isteminin reddine karar verilmiş, 06/05/2014 tarihinde ek kararı tebliğ eden sanığın 07/05/2014 tarihli temyizi üzerine, Dairemizin 10/11/2015 gün ve 2015/11757 - 2015/20403 sayılı ilamı ile sanık hakkında temyiz isteminin reddine dair verilen ek kararın onanmasına karar verilmiş ve Dairemizce verilen bu karara karşı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 12.12.2017 gün ve 2017/66032 sayılı yazısı ile ""Sanığın, 07/06/2017 tarihli dilekçesi ile süresi içinde vermiş olduğu dilekçesini bir üst mahkemeye sunması yönünde ki yanlış yönlendirilmesi nedeniyle İstanbul 51. Asliye Ceza Mahkemesine gönderdiğini ancak mahkemece böyle bir dosyasının bulunmadığından dilekçesinin iade edildiğini beyan etmekle mahallinde yapılan araştırmada, sanığın 06/03/2014 tarihinde yüzüne karşı verilen hükmü 07/03/2014 tarihli dilekçesi ile temyiz ettiği ancak dilekçesini sehven İstanbul 51. Asliye Ceza Mahkemesine gönderdiği ve merciinin belirlenmesinde yanılma, başvuranın hakkını ortadan kaldırmayacağından sanığın temyiz isteminin süresinde olduğu anlaşılmakla"" şeklindeki gerekçeyle İTİRAZ KANUN yoluna başvurması üzerine, 5271 sayılı CMK"nın 6352 sayılı Kanun’un 99. maddesi ile değişik 308. maddesi gereğince yapılan incelemede;
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ;
Dosya içerisinde yer alan ve Silivri 5 No’lu L Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumu Müdürlüğü’nce İstanbul 51. Asliye Ceza Mahkemesi’ne gönderildiği anlaşılan üst yazı ekindeki 07.03.2014 tarihli dilekçe ile sanığın İstanbul 50. Asliye Ceza Mahkemesi’nden yüzüne karşı verilen 06.03.2014 tarih, 2013/395 - 2014/119 sayılı hükmü süresinde temyiz ettiği ancak temyiz dilekçesini sehven İstanbul 51. Asliye Ceza Mahkemesi’ne gönderdiği anlaşılmakla; 5271 sayılı CMK"nın 264. maddesine göre de kanun yolunun ve merciinin belirlenmesinde yanılma, başvuranın hakkını ortadan kaldırmayacağından; sanık ...’ın hükmü süresinde temyiz ettiği gerekçesiyle sanık hakkında verilen ek kararın onanmasına ilişkin dairemiz ilamının kaldırılarak, sanık hakkındaki mahkumiyet hükmünün esastan incelenerek hükmün onanması yönündeki Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı itirazının KABULÜNE,
Dairemizin 10.11.2015 gün ve 2015/11757 - 2015/20403 sayılı ilamının sanık ... hakkında temyiz isteminin reddine dair İstanbul 50. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 29/04/2014 tarih ve 2013/395 Esas - 2014/119 Karar sayılı ek kararının onanmasına ilişkin kısmının KALDIRILMASINA karar verilerek yapılan incelemede;
06/08/2013 olan suç tarihinin gerekçeli karar başlığında 06/07/2013 olarak yanlış yazılması mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım hatası kabul edilmiş, müştekiye ait park halindeki kamyonun alt kısmında bulunan akülerin çalınmaya kalkışılması şeklindeki eylemin, 5237 sayılı TCK"nın 142/1-e maddesinde tanımlanan suçu oluşturduğu gözetilmeden aynı Kanun"un 142/1-b maddesinden hüküm kurulması her iki fıkrada öngörülen cezaların aynı olması nedeniyle sonuca etkili görülmediğinden bozma sebebi yapılmamış TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 22/01/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.