3. Hukuk Dairesi 2014/18811 E. , 2015/4644 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ : İNEGÖL AİLE MAHKEMESİ
TARİHİ : 18/06/2014
NUMARASI : 2013/337-2014/395
Taraflar arasındaki tedbir nafakası davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Hüküm davacı vekili tarafından temyiz harcı yatırılmadan ve adli yardım talep edilerek temyiz edilmiştir.
Adli yardıma ilişkin usul ve esaslar 6100 sayılı HMK’nun 334 -340 maddelerinde düzenlenmiş olup aynı kanunun 336/3 maddesine göre adli yardım talebi kanun yollarına başvuru sırasında Yargıtay’a da yapılabilir.
Somut olayda, davacı hakkında düzenlenen ekonomik ve sosyal durum tutanağına göre davacının yargılama giderlerini karşılayabilecek durumda olmadığı ve adli yardım talebinin yerinde olduğu anlaşılmış olmakla (HMK"nin m. 336/2.) adli yardım talebinin kabulüne karar verildi.
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı vekili dava dilekçesinde;2011 yılında davalının müşterek haneyi terk ettiğini,boşanma davası açtığını,tarafların birlikte oturduğu konutun davalının babası üzerine kayıtlı olduğunu,davalının evin su,elektrik ve doğalgazını kestirdiğini,sonrasında da davacının zorla evden çıkarılarak tüm şahsi ve ev eşyalarının alındığını belirterek,davacı lehine aylık 2.500,00 TL tedbir nafasının davalı eşten tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili cevap dilekçesinde; davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, dava tarihinden geçerli olmak üzere, davacı için aylık 500,00 TL tedbir nafakasının davalıdan alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin taleplerin reddine karar verilmiş, hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalı vekilinin tüm davacı vekilinin sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak nafaka davalarında; davanın görüldüğü mahkemeye göre belirlenmiş bulunan ücretten (maktu vekâlet ücreti) düşük olmamak üzere, hükmolunan nafakanın bir yıllık tutarı üzerinden nisbi vekâlet ücretine hükmolunur, reddedilen kısım için ise vekâlet ücretine hükmolunmaz (AAÜT. md 9).
Somut olayda, yukarıda açıklanan yasal düzenlemeye aykırı olarak reddedilen kısım için davalı lehine vekâlet ücretine hükmolunmuştur.
Bundan ayrı, nafaka davalarında miktarı takdir hâkime aittir. Bu nedenle iki tarafında kısmen haklı çıkması halinde yargılama giderlerinin taraflar arasında paylaştırılacağına ilişkin 6100 sayılı HMK.nun 326/2.maddesi hükmü nafaka davalarında uygulanmaz. Mahkemece bu husus gözetilmeden davanın reddedilen bölümü gözetilerek yargılama giderlerinin taraflar arasında paylaştırılması da usul ve yasaya uygun bulunmamıştır.
Ne var ki, kanuna aykırı olan bu hususların düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden bu yöne ilişen temyiz itirazlarının kabulü ile hüküm fıkrasının;
1- Vekâlet ücretine ilişkin 7.bendinin çıkarılmasına,
2- Yargılama giderlerine ilişkin 5.bendinin çıkartılarak yerine “Davalı tarafından yapılan yargılama giderlerinin uhdesinde bırakılmasına,” cümlesinin yazılması,
Ayrıca mahkeme kararında,dava tarihi 30.01.2013 olduğu halde 20.08.2013 olarak hatalı yazılmış olduğu anlaşılmış olup dava tarihinin 30.01.2013 olarak yazılmak sureti ile kararın düzeltilmesine ve düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 23.03.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.
