Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2014/10660 Esas 2018/1956 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
10. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/10660
Karar No: 2018/1956

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2014/10660 Esas 2018/1956 Karar Sayılı İlamı

Özet:

10. Ceza Dairesi, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan hüküm giyen sanığın tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin infazına ilişkin tebligatın usulsüz olduğuna karar verdi. Sanığın mernis kayıtlı adresine çıkarılan tebliğ, bilinen en son adresi olarak kabul edilerek tebligatın adres kayıt sistemindeki adresine yapılması gerektiği belirtildi. Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin infazının devamına karar verilen hüküm, yasaya aykırı olduğu gerekçesiyle bozuldu. 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 10. maddesi ve 6099 sayılı Kanun'un 3. ve 5. maddeleri ilgili maddelerdir. 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 35., 6099 sayılı Kanun'un 3. maddesi ile eklenen 2. fıkrası ve 6099 sayılı Kanun'un 5. maddesi ile eklenen 2. fıkrası konuya ilişkin detaylı maddelerdir.
10. Ceza Dairesi         2014/10660 E.  ,  2018/1956 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkeme : Sulh Ceza Mahkemesi
    Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
    Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

    Dosya incelendi.
    GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
    Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan dolayı hükmedilen tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin infazına ilişkin İstanbul Denetimli Serbestlik ve Yardım Merkezi Şube Müdürlüğü tarafından çıkarılan davetiyenin, sanığın, 21.06.2012 günü alınan savunmasında belirttiği Yenişehir mah. ... adresine tebliğe çıkarıldığı, çıkarılan tebligatın iade edildiği, iade üzerine sanığın merniste kayıtlı adresinin ... olduğu tespit edilerek söz konusu adrese Tebligat Kanunu"nun 35. maddesine göre 07/01/2013 günü tebliğ edildiği, ancak, 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 10. maddesine 6099 sayılı Kanun"un 3. maddesi ile eklenen 2. fıkrasına göre bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması halinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilerek aynı Kanun"un tebliğ imkansızlığı ve tebellüğden imtina başlıklı 21. maddesine 6099 sayılı Kanun"un 5. maddesi ile eklenen 2. fıkrasına uygun olarak adres kayıt sistemindeki adresine tebligat yapılması gerektiği, bu itibarla sanığın adresine Tebligat Kanunu"nun 35. maddesine göre yapılan tebligatın usulüne uygun olmadığının anlaşılması karşısında, sanık hakkında tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin infazının devamına karar verilmesi gerekirken, yargılamaya devam edilerek mahkûmiyet hükmü kurulması,
    Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, hükmün BOZULMASINA, 26/02/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.